ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.3.2013 | 13:07

Δεν με λένε Μαρίνα

Αφού δεν το έκανα την Πρωτοχρονιά, οφείλω να το κάνω τωρα. Μα πως ξέχασα να ορίσω στόχους και προτεραιότητες?Το ίδιο έκανα και με την ντουλάπα, καλοκαιρινά, χειμερινά όλα μαζί και ο καιρός περναει.Είχα θέσει χρονικό όριο και είχα αποφασίσει να είμαι πολύ αυστηρή. Πήρα τις αποστάσεις μου για να δω τον εαυτό μου. Το μόνο που με ένοιαζε ηταν να πάρω μια βαθιά ανάσα και να αρχίσω το πετάλι, όπως παλιά.''Τω καιρώ εκείνω'', έλεγαν οι παππούδες και τα μαθητούδια γελούσαν πονηρά, απο τη μια για την νοσταλγική διάθεση και από την άλλη για την ρετρό διάλεκτο.Έτσι και εγώ αναλογίζομαι,τω καιρώ εκείνω, είχα να ασχοληθώ με μερικές γρατζουνιές στα γόνατα, με το δώρο που θα κέρδιζα στο παγωτό, με τα κοχύλια που θα μάζευα, με το κύμα της θάλασσας. Ήθελα μια γεύση τρικυμίας και ας μη με έλεγαν Μαρίνα.Είχα στόχους. To προγραμματισμένο σκανάρισμα ήταν ήδη in progress και απαγορευόταν να σταματήσω να οριοθετώ την ζωή μου, πριν ρυθμιστούν οι παράμετροι.Δεν είχα και πολύ χρόνο. Είχα ποδήλατο, αλλά δεν μπορούσα να κάνω.Φοβόμουν πως θα με πατήσει κάποιο αυτοκίνητο. Δεν είχα κοχύλια, αλλά μπορεί να βρω στη ντουλάπα, μέσα σε καμιά τσέπη από παλιά ξεχασμένο.Δεν είχα γρατζουνιές αλλά είχα σημάδια ανεξίτηλα. Δεν τρώω παγωτό, δεν κερδίζω δώρα. Ξεθαρρεύω και θελω να κάνω ουσιαστικότερες παρεμβάσεις στη στοχοθεσία. Ανεβαίνω στο ψηλότερο σημείο και βλέπω τον εαυτό μου. Δνε με λένε Μαρίνα, αλλά σίγουρα βρήκα το βράχο. Ας γύριζα πίσω, πίσω στο σχολείο να γραψω πως πέρασα τις διακοπές του καλοκαιριού!Τωρα ξέρω!
1
 
 
 
 
σχόλια