Αρχικά επενδύοντας σε εμένα. Στη συνέχεια αδιαφορώντας όσο μπορώ για την γνώμη τους. Οι περισσότερες απόψεις έχω καταληξει στο συμπέρασμα ειναι για το καλάθι των αχρήστων και για να μας χαλούν τη διάθεση αποπροσανατολίζοντας μας από τους στόχους μας. Οπότε προσπαθώ να κρατάω μόνο τα χρήσιμα και τα ευνοϊκά στοιχεία που έχει να προσφέρει κανείς. Την αδικαιολογητη αρνητικοτητα και γκρίνια προσπαθώ να την αγνοοω όσο μπορώ. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και φεύγει γρήγορα για να την σπαταλάμε δίνοντας αξία σε αχάριστα, κακιασμενα, ψεύτικα άτομα. Δινοντας τους σημασία τους δίνουμε αξία και χάνουμε από το δικό μας χρόνο και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Υπήρξα αρκετά προσεκτική αλλά επαθα κι έμαθα όπως όλοι λίγο πολύ απλά όχι τόσο πολύ όσο άλλοι ευτυχώς. Δεν θα περιμένω να φτάσω 50 για να μου έρθει η επιφοίτηση. Είμαι ήδη 35 και δεν επιθυμώ να καταναλώσω ενέργεια σε καταστάσεις που δεν αξίζουν. Όσο νωρίτερα το συνειδητοποιείς, τόσο πιο γρήγορα το εφαρμόζεις. Υ.Γ: Δεν σου τη λέω, δεν σε ξέρω καταρχάς απλά αυτό το θέμα είναι η πιο κοινή πληγή από ότι έχω καταλάβει από συζητήσεις που έχω κάνει με πολύ κόσμο. Όλοι νιώθουν ότι δίνουν και μην πω καλύτερα τι παίρνουν. Τώρα ποιος πραγματικά δίνει είναι υποκειμενικό. Πιστεύω από τη μία υπάρχει αχαριστία από την άλλη λανθασμενες επιλογές ή διαφορετικη επιθυμία για ανταποδωση/ αναγνώριση από τους γύρω που όταν δεν συμβαίνει οδηγεί σε παράπονα.Κάνε την προσπάθεια σου , ότι καλύτερο μπορείς για σένα και δεν θα μετανιώσεις. Αν μη τι άλλο θα αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και καλύτερη κρίση. Δινε μόνο σε όσους το αναγνωρίζουν και είναι αληθινοί. Με τους υπόλοιπους λίγα, τυπικά και καλά, όχι πολλά πολλά. Κάποιοι άνθρωποι δεν εκτιμούν τίποτα και όποιος δεν εκτιμά μπορεί και να σε βλάψει.
