Παντως εγω ακομα και σημερα εξακολουθω να το θεωρω "θαυμα" κι'ας εχει γινει πια καθημερινο. Εζησα στο πετσι μου το "ταξιδι ολοκληρο" που επρεπε να κανω την δεκαετια του 8ο για να φτασω απ'το σπιτι μου στο κεντρο, ενω με το μετρο χρειαζομαι 15 λεπτα. Και παντα ανακουφιζομαι λιγο καθε φορα που ακουω για εναν νεο σταθμο μετρο σε καποιο σημειο. Αυτο ειναι που θεωρω την προσωποποιηση της εξελιξης!