Διδακτορικό μπορείς να αποκτήσεις και σε μία σχολή της οποίας πτυχίο δεν έχεις: Ας πούμε, μπορείς να γράψεις διατριβή με θέμα "Οι ηθικές προεκτάσεις της σύχρονης ιατρικής", να είσαι πτυχιούχος φιλοσοφικής, και να σου έχει δοθεί από καθηγητή της ιατρικής το συγκεκριμένο θέμα. Αυτό είναι εφικτό και καθόλα νόμιμο από το ελληνικό πανεπιστήμιο, και προφανώς δε σε κάνει γιατρό: Σε κάνει φιλόλογο με διδακτορική διατριβή σε ιατρικό θέμα.Η λιγότερο επίσημη πλευρά τώρα: προφανώς δεν είναι και πολύ εύκολο να πάρεις θέμα στην ιατρική σχολή, ούσα νηπιαγωγός. Θα προτιμηθούν ιατροί απόφοιτοι. Οπότε μία "κοινή θνητή" νηπιαγωγός, αν ήθελε διδακτορικό στην ιατρική, ενδεχομένως να χρειαζότανε να περιμένει να γεράσει πριν τη δεχτούν (αλλά τώρα ούτε κι αυτό είναι σίγουρο: σου λέει ο άλλος έκανε την αίτηση με το που πήρε το πτυχίο της νηπιαγωγού, στα 22 της, και από τότε περίμενε, πιάσε τ'αυγό και κούρευτο).Τώρα, για το πόσο αξιοκρατικά έβγαλε το ρημάδι το διδακτορικό, και πόσο αξιοκρατικά πέρασε μετά (κανονικά με κατατακτήριες θα έπρεπε) στην ιατρική, πώς τελείωσε, κλπ, μπορούμε όλοι να υποψιαζόμαστε τα χειρότερα, αλλά (έχοντας πατέρα γιατρό), ένα πράγμα μπορώ να σου πω στα σίγουρα: Δεν επρόκειτο ποτέ να την αφήσουν να μπει σε χειρουργείο, αν δεν ήξερε τί της γίνεται, διότι, απλούστατα με την πρώτη μήνυση θα έπαιρνε στο λαιμό της και πολλούς άλλους.Οπότε αν ισχύει το ότι είναι χειρούργος μαστού, όπως και να χρησιμοποίησε το-κάθε-μέσο που της δόθηκε, εγώ προσωπικά της αναγωρίζω ότι κατάφερε να βγάλει κάτι εξαιρετικά ουσιαστικό και καλό από αυτό. Πράγμα που δεν εννοείται: Θα μπορούσε με το διδακτορικό που έκανε να διοριστεί ως καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, και να είναι άνετη στις πλάτες του συστήματος για την υπόλοιπη ζωή της...