Θα μου άρεσε και μένα να δω την Ακρόπολη φούξια η λαχανί. Σε κάποιον άλλο ίσως θα του άρεσε να είχε επάνω δράκους σαν κινέζικο σαλόνι ομορφιάς για νυχάκια, σε κάποιον άλλο να ξεπετάγονται φλόγες σε μαύρο φόντο σαν καγκούρικο αυτοκίνητο από τη Santa Barbara, ενώ καλό θα ήταν να ακούγεται και ποπ ελληνική μουσική ( σαν ένα άλλο είδος εικαστικής παρέμβασης ). Σε κάποιον άλλο πάλι θα του άρεσε να γκρεμιστεί γιατί κόβει τη θέα.Το ερώτημα είναι ποιος αποφασίζει, τόσο για το πολυτεχνείο, όσο και την Ακρόπολη τι θεωρείται τέχνη και τι όχι. Που αρχίζει και που σταματά μια "αυθόρμητη " καλλιτεχνική παρέμβαση, κτλ...Το βασικό όμως ερώτημα είναι γιατί θα πρέπει να απαντήσουμε τα ερωτήματα αυτά.....επάνω στην καμπούρα της Ακρόπολης ή του κτηρίου του Πολυτεχνείου ή οποιουδήποτε άλλου ιστορικού κτηρίου στην Αθήνα...