Παρίσιε, περίμενε να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, γιατί με το τελευταίο σχόλιό σου, μόνο σε μια σειρά δεν μπήκαν, παρά τις (φιλότιμες ίσως) προσπάθειές σου.1) Εδώ μέσα εκθέτουμε προσωπικές μας απόψεις και στη συνέχεια προσπαθεί όπως και όσο καλύτερα μπορεί ο καθένας να επιχειρηματολογήσει πάνω στη δική του. Τη δική μου άποψη περί δικαίου την διάβασες και την κατάλαβες. Διαφωνείς με αυτήν, την θεωρείς άνευ κριτηρίων επί της ουσίας. Τί να κάνουμε τώρα; Να συμφωνήσω σώνει και ντε μαζί σου;; Ε, όχι, λοιπόν, καθόλου δεν συμφωνούμε. Τη δική σου άποψη όμως ναι μεν την διάβασα, αλλά ομολογώ μπερδεύτηκα, καθότι η επιχειρηματολογία σου βασίζεται σε θεωρίες φιλοσόφων και θεωρητών τους οποίους ενέπλεξες όλους μαζί και ο ένας με τον άλλον λένε διάφορα αντιφατικά μεταξύ τους πράγματα (διαφορετικές αφετηρίες). Αναρωτιέμαι, δε, για ποιόν λόγο τους αναφέρεις όλους αυτούς in the first place. Αν ήθελα να μάθω τί πιστεύει ο κάθε ένας από αυτούς και πώς στηρίζει τη θεωρία του, διαβάζω αυτούς κατευθείαν και όχι τον Παρίσιο. Δηλαδή σε ρωτάω κάτι στο οποίο τοποθετούμαι, και μου απαντάει ο Αριστοτέλης και μάλιστα με ΜΙΑ μόνο ΠΡΟΤΑΣΗ επιγραμματικά (δια γραφής Παρίσιου). Λέω κάτι άλλο και μου παραθέτεις επιγραμματικά τί λέει ο τάδε και ο δείνα. Εχμ, ας ακούσουμε και εσένα για αλλαγή. Αν δεν θέλεις, σεβαστό. Αν τώρα το κάνεις για επίδειξη γνώσεων, δεν έχω να σχολιάσω κάτι.2) Αν τώρα πάλι η προσωπική άποψή σου συνοψίζεται σε αυτή την παράγραφο :"Ούτε συμπέρανα κάτι τέτοιο ούτε το είπα. Αυτό που είπα είναι ότι ΟΤΑΝ λες ότι "Ο γονιός δεν μπορεί να κρίνει σωστά ποιό παιδί έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη και άρα να μην κρίνει με βάση αυτό το κριτήριο αλλά να τα δώσει σε κάθε παιδί ισομερώς", ΤΟΤΕ δεν αμφισβητείς κατά πόσο είναι δίκαιο να κρίνει με βάση αυτό το κριτήριο, αμφισβητείς την ικανότητά του να χρησιμοποιήσει σωστά το κριτήριο. Δεν λες στο γονιό "Δεν είναι δίκαιο να μοιράζεις την περιουσία σου με βάση ποιο παιδί έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη", αλλά "Δεν μπορείς να κρίνεις ποιο παιδί έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη". Δεν βλέπεις τη διαφορά; Αν μπορούσε, με 100% επιτυχία, θα ήταν δίκαιο ή όχι; Μα, θα μου πεις "Δεν μπορεί, άνθρωπος είναι". Και θα σου πω "Φυσικά και δεν μπορεί, αν μπορούσε θα είχε επικρατήσει αυτή η θεωρία και δε θα βασανίζονταν οι φιλόσοφοι 2500 χρόνια". Επαναλαμβάνω, καμία από τις θεωρίες που λέμε δεν είναι 100% σωστή, αλλά εγώ τουλάχιστον βλέπω σε όλες θετικά και αρνητικά. Όλες προσπαθούν να αποδώσουν δικαιοσύνη, χωρίς καμία να είναι πανάκεια. Και για αυτό δεν μπορώ να πω για καμία ότι είναι «πολύ μεγάλο λάθος»'', τότε συγκλίνουμε ως προς το ότι καμία θεωρία δεν είναι πανάκεια και δεν υπάρχει αντικειμενικότητα, όπως και εγώ προείπα, διότι πρόκειται για θεωρητικές έννοιες και ύστατη θεμελίωση δεν υφίσταται εξ' ορισμού. Ως προς τη διαφορά που με ρωτάς αν "δεν βλέπω", και βέβαια μπορώ να καταλάβω τί λες. Ότι στην συλλογιστική που προτείνω δεν βασίζομαι σε ατομικά κριτήρια αλλά σε κριτήρια έξω από το κάθε άτομο μεμονωμένα, αλλά ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο είμαι υπέρ αυτής της λύσης ως δικαιότερης. Ακριβώς αυτό εξάλλου εξηγώ και στα προηγούμενα σχόλιά μου.3) Ως προς το 4) του σχολίου σου δεν έχω να πω κάτι πέρα από αυτά που ήδη έχω επισημάνει. Ότι, δηλαδή, ο διαθέτης κάνει του κεφαλιού του έτσι κι αλλιώς. Για την υποκειμενική του κρίση δεν τίθεται θέμα· θα χρησιμοποιήσει όποιο κριτήριο και όποια αξία εκείνος επιλέξει ως ορθότερη/δικαιότερη/καλύτερη (και στην τελική ό, τι του γουστάρει - αν θέλει το παίζει σε κλήρωση και αφήνει την τύχη να αποφασίσει) για να κατανείμει την περιουσία του. Απόλυτο, αναφαίρετο και ωραίο δικαίωμά του να κάνει ό, τι θέλει με την ίδιαν περιουσία του.Εμείς εδώ λέμε τί θα κάναμε/προτείνουμε τί να κάνει μέσα στα πλαίσια της υποκειμενικότητάς του-και-μας, με βάση αυτό που εμείς προσωπικά και ο καθένας ξεχωριστά κρίνουμε και εξηγούμε σαν δικαιότερο/αντικειμενικότερο/σωστότερο (αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι το θεωρούμε πανάκεια!).4) Όσον αφορά το 5) του σχολίου σου, μα ουσιαστικά απαντώ και τοποθετούμαι πάνω στην ερώτηση που έθεσες αρχικά " Γιατί είναι λάθος να δίνει ο γονιός περισσότερα στο παιδί που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη/ είναι λιγότερο ικανό.;". Και σου εξηγώ ότι η ερώτησή σου είναι κάπως αφελής, καθώς για πάρα πολύ κόσμο (συμπεριλαμβανομένων κληρονόμων), συμπεριλαμβανομένης και εμού, ερμηνεύεται ως λάθος επειδή διαφωνούν είτε με την ηθική ή άλλη κρίση του γονιού είτε με τα αποτελέσματα των κρίσεών του. Δεν είναι δυσνόητο. 5) Στην ερώτηση που μου θέτεις στο υστερόγραφό σου (πάνω στο παράδειγμα με τις δύο κόρες), σου έχω ήδη απαντήσει εμμέσως πλην σαφώς στα σχόλια που προηγήθηκαν. Αλλά μοιάζει να μην δέχεσαι την θέση μου. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό.
