Δε θα το λεγα αγαπητέ/ή Agg_Sv.. Εμένα η εμπειρία μου από bόρεια και κεντρική Ευρώπη γενικότερα είναι ότι τρέχουν όλη την ώρα στα γυμναστήρια, στα βουνα για σκι, για ποδηλασία, για αναρρίχηση, για πεζοπορία, για καγιάκ, για τρέξιμο, για πικ νικ στα λιβάδεια, για μονοήμερες εκδρομές, για σπα, για ποτά μετά την δουλειά, για... για... για... Ελάχιστοι ξένοι βάζουν τον κώλο τους μέσα και όλο και κάποιο χόμπυ ή και περισσότερα από ένα θα έχουν. Ο άλλος προχθές, παιδί της πόλης, τραπεζίτης, χαρτογιακάς που λέμε, ξεκίνησε λέει να πάει να μάθει κυνήγι, να βρίσκει μπεκάτσες κλπ. Μοβόρικο δε λέω, αλλά το περίμενα από κάποιον κατοικό του αγρού. Πέστε μου πόσο ποσοστό Ελλήνων γαλουχήθηκαν με παρόμοια ιδανικά, εκτός ελαχίστων περιπτώσεν. Νωχελικούς λοιπόν δε τους λες, μάλλον λιγότερο ανοιχτούς και όχι τόσο μεγαλόστομους όπως τους Έλληνες, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δε πρέπει να το μπερδέυουμε με την δραστηριότητα.Στην Ελλάδα δυστυχώς, είτε λόγω κλίματος, είτε λόγω νοοτροπίας δεν μας καλλιεργείτε από νωρίς αυτή η διάθεση ασταμάτητης δραστηριότητας, παράη ξάπλα και ο καφές και δε το λέω υποτιμητικά. Είναι απλά ένα γνώρισμα των προηγούμενων γενεών και δειλά οι νεότεροι βλέπω ότι ευτυχώς ασχολούνται περισσότερο με διάφορες δραστηριότητες.Μπορεί να φταίει και η κρίση που δεν υπάρχουν γενικότερα λεφτά, χρόνος και καλή ψυχολογία για όλα αυτά, αλλά όπως λέει και η Λένα, τον συγκεκριμένο τύπο δε τον συγχωρώ ούτε και γω ούτε ένα δευτερόλεπτο, από τη στιγμή που δεν έχει τις παραπάνω δικαιολογίες.