Η νοοτροπία αυτή στην Ιαπωνία δεν έχει απλά φυτρώσει. Η πίστη στην εταιρία, η θυσία γι' αυτήν (άσχετα αν σε κακομεταχειρίζεται), η τυφλή και επιβεβλημένη υπακοή στον ανώτερο, έχει τις ρίζες της στις παλαιότερες εποχές των Σογκούν οι οποίοι, στο σύγχρονο μεταπολεμικό κράτος, μεταλλάχτηκαν σε επιχειρηματίες. Η Ιαπωνία από ενα (πολιτισμικά) "παραδοσιακό" κράτος πριν τον πόλεμο, άλλαξε εν μία νυκτί σε μια "δυτικής μορφής" κοινωνία και αμερικανικό προτεκτοράτο. Δεν υπήρξε ποτέ χρόνος για να γίνει ομαλά η μετάβαση (ή να μην γίνει καθόλου, μιας και ο πληθυσμός ποτέ δεν ρωτήθηκε αν θέλει να γίνει "μοντέρνος").Όλα αυτά λοιπόν είναι απορρέοντα προβλήματα αυτής της πολιτισμικής ρήξης και του κενού της μη ομαλής μετάβασης. Παλιές αξίες επιβίωσαν, δε άλλαξαν και καταλήγουν πολλές φορές σ' αυτή τη στρεβλή λογική που δεν αφορά μόνο τον τομέα της εργασίας.