#1Αλήθεια,ζηλεύεις αυτό το εντελώς καφενειακό επίπεδο πολιτικών συζητήσεων στα πανεπιστήμια;Αυτή την ανυπόφορη τσιτατολογία που κάνει και τον πιο ελαφρώς μυημένο με την πολιτική να βγαίνει απο τα ρούχα του;Αυτό το απελπιστικά εκνευριστικό ξερόλικο ύφος ,που,εκφραζόμενο με το αράδιασμα κάποιων γνωμικών σπουδαίων ανθρώπων,δεν προβληματίζει,δεν κεντρίζει αλλά σκοπό έχει να εντυπωσιάσει,να στριμώξει,αποτρέποντας έτσι την οποιαδήποτε ρωγμή,τον οποιοδήποτε δισταγμό να κλονίσουν τα ιερά και τα θέσφατα;Ξέρεις πόσα απο αυτά τα γνωμικά αν τα δείς ενιαία στο κείμενο,και οχι αποσπασματικά,αλλάζουν μορφή και περιεχόμενο;...Αλλά αυτοί τα ξέρουν όλα,και να μιλάνε καλά ξέρουν,όπως τις προάλλες ακούγοντας στο ραδιόφωνο φοιτητή,εκπρόσωπο συνδικαλιστικής παράταξης,να λέει:’’Οι ευθύνες του πρυτάνη(κατα το πρυτάνης)είναι τεράστιες,δεν έχει αποδυθεί(κατα το αποδύομαι,και οχι απεκδύομαι) των ευθυνών του’’(για τη γενική άστο καλύτερα,γιατί πήγε όλο άκλαφτο),και αυτό με ύφος σοβαρό και καταγγελτικό,πάντα,βέβαια...Οχι,μην τσιμπάς,μην δεχτείς και εσύ,έρμαιο του ενθουσιασμού σου,να ακρωτηριάσεις τη σκέψη σου,όπως τόσοι άλλοι,σε αυτό το άθλιο,χρόνια τώρα,εκκολαπτήριο πολιτικών καριέρας.Πάρε μέρος στις διαδικασίες,ενδιαφέρσου για τα κοινά,για τα πάντα όλα με κριτική όμως ματιά και διάθεση.Διάβαζε κλασική λογοτεχνία,εφημερίδες(βρίσκεις και κείμενα διαμάντια εκεί μέσα),περιοδικά...Αν,σώνει και καλά,πρέπει να υποδείξω κάτι,τότε να διαβάσεις το ''O Επαναστατημένος Ανθρωπος’’του Αλμπέρ Καμύ.
