Πολύ σωστά αυτά που περιγράφει η έρευνα όμως έχει γίνει ένα σημαντικό λάθος - παράλειψη κατά τη γνώμη μου. Το να συμβουλεύεις ζευγάρια πως να έχουν ένα πετυχημένο γάμο είναι χρήσιμο αλλά δείχνει το πόσο έχεις αργήσει στο θέμα της πρόληψης της δυστυχίας των ανθρώπων. Το πρόβλημα και στο κομμάτι των σχέσεων (όπως και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας) είναι ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν να είναι εγωιστές. Από μικρή ηλικία αυτό μαθαίνουμε στα παιδιά μας. Να σκέφτονται τη χώρα τους, την πόλη τους, την ομάδα τους, την οικογένεια τους - όλα καταλήγουν στον εαυτό τους. Οι άλλοι ας πάνε να πνιγούν. Το πρότυπο του έρωτα που προβάλλεται είναι η ζήλια και η κτητικότητα, το πρότυπο του σεξ είναι η εγωιστική απόλαυση (ειδικά από τη μεριά των αντρών) και το πρότυπο του καλού πατέρα είναι αυτός που θα σκοτώσει για να σώσει τα παιδιά του. Το πρότυπο του επιτυχημένου ανθρώπου είναι ο πλούσιος που έχει πολλά υλικά αγαθά, πολύ χρήμα, όλα δικά του, όλα για τον εαυτό του. Μαζί με αυτή την αγοραστική δύναμη (που μεταφράζεται σε επιτυχία σύμφωνα με το σύστημα το οποίο έχει επικρατήσει) ο "επιτυχημένος" άνθρωπος έχει τα πάντα, γυναίκες, αυτοκίνητα, σπίτια - όπλα όλα αυτά που ορίζουν το πρότυπο της ευτυχίας - δείτε τον κύριο dan bilzerian ο οποίος είναι πρότυπο για μεγάλο μέρος της νεολαίας.Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι όλοι είναι έτσι, απλά οι συναισθηματικά ανώριμοι άνθρωποι που τα περίμεναν όλα από τη μαμά τους, τα παιδιά της τηλεόρασης που ενθουσιάζονταν με τις ταινίες του hollywood και μεγάλωσαν με τη διαστρεβλωμένη εικόνα που παρουσιάζει το πορνό, δε θα μπορούσαν ποτέ να αποκτήσουν μια ευτυχισμένη ζωή για τον εαυτό τους άρα ούτε μια σχέση ζωής με κάποιον άλλο. Η δήθεν απελευθερωμένη νεολαία είναι πιο πουριτανή από ποτέ και κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.Μια απλή έρευνα στον περίγυρο μας αποδεικνύει το προφανές: οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μαζί επειδή φοβούνται πως θα μείνουν μόνοι. Οι υπόλοιποι δεν είναι με κανένα γιατί φοβούνται τη δέσμευση. Ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν βρει και έχουν επιλέξει συνειδητά το σύντροφο τους - είναι μαζί και ζουν ελεύθεροι. Σίγουρα τέτοια ζευγάρια (της μειοψηφίας) δε θα τα βρείτε στις σελίδες κανενός περιοδικού αφού δεν έχουν το απαραίτητο ενδιαφέρον για να θεωρηθούν άξια προς προβολή (ελάχιστοι θα μπορούσαν να ταυτιστούν μαζί τους ενώ η δημιουργία τέτοιων προτύπων θα έβλαπτε την κατανάλωση αδυνατώντας να υποστηρίξει κάποιου είδους τοποθέτηση προϊόντος)