Το δικό μου είναι άσχετο, γιατί (1) αναφέρεται στην 25η Μαρτίου (2) αναφέρεται σε πρόβα σχολικής γιορτής (3η Γυμνασίου, μέσα του ‘80), με ελληνικούς χορούς από μαθητές-φουστανελλάδες (ένας απ’τους οποίους ήμουν κι εγώ). Με το που φεύγει για λίγο ο εποπτεύων καθηγητής, εμείς οι φουστανελλάδες (με τσαρούχια, μουστάκες Ρουμελιώτικες) αρχίζουμε εντελώς αυθόρμητα, να χορεύουμε καν-καν. Με εντυπωσιακή λεπτομέρεια--ξέρουμε πχ το μουσικό θέμα του Offenbach (Galop Infernal, Orphée aux Enfers: ράρα, ραραραρα-ράρα κτλ), και τσιρίζουμε “ίου-ίου-ίου”, σαν χορεύτριες στο Moulin Rouge. Οι αποκάτω σφυρίζουν και χειροκροτούν, και απ’την πολλή φασαρία μας αντιλαμβάνεται ο Λυκειάρχης--ένας καραδεξιός θεολόγος, παλαιών αρχών καθηγητής, απομεινάρι άλλων εποχών (αναφερόταν στον Εμφύλιο ως “ο συμμοριτοπόλεμος”). Φυσικά μας πήρε και μας σήκωσε…Ακούγεται Φελλινικό, είναι όμως πραγματική ιστορία.