@7: Όπως τα περισσότερα επαγγέλματα, έτσι και η Ιατρική, απαιτούν από αυτούς που τα κάνουν μεράκι και αφοσίωση. Για την Ιατρική, όμως, αυτά είναι εκ των ων ουκ άνευ για δύο παραπάνω λόγους: ο ανθρώπινος πόνος δεν αντέχεται, όταν για κάποιον η Ιατρική είναι απλά ένα επάγγελμα. Ο άλλος λόγος είναι η υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα που δεν αναμένεται να αλλάξει στα επόμενα χρόνια -δυστυχώς. Και ναι μεν λες πως θα φύγεις έξω, αλλά τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι τόσο εύκολο; Κάποιος πιο κάτω σου είπε να πας να δεις πώς εργάζονται οι επαγγελματίες από κοντά. Είναι μια πολύ καλή ιδέα νομίζω. Πήγαινε σε δίκες σαν κοινό (νομίζω δεν είναι δύσκολο) και πήγαινε σε Νοσοκομεία σε ημέρες εφημερίας και σε κλινικές όταν δεν εφημερεύουν. Κι όχι μια φορά, αλλά πολλές. Αν σου το επιτρέψουν, ακολούθησε κάποιον Ιατρό στην επίσκεψη στους ασθενείς του, δες τους, δες από κοντά το πρόβλημά τους. Κι ύστερα ίσως καταλάβεις αν αυτό είναι για σένα. Ταπεινή μου άποψη, δεν είναι. Νιώθω πως σου λείπει αυτό το μεράκι που σου έλεγα. Αυτό που σε κάνει να μη μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου αλλιώς. Και αν είχαν όλοι οι Ιατροί αυτό το μεράκι, αυτή την αγάπη γι' αυτό το επάγγελμα, ίσως να μην υπήρχαν όλα αυτά τα μελανά σημεία στην Ιατρική -βλ. φακελάκι, αδιάφοροι και αγενείς γιατροί κλπ. Μη σε επηρεάζει το 20άρι που βγάζεις. Αργότερα θα δεις ότι δε σημαίνει και τίποτα ιδιαίτερο. Είναι απλά το κλειδί που ανοίγει μια πόρτα. Φρόντισε να ανοίξεις τη σωστή. :)