Δεν είναι τόσο απλό το ζήτημα. Ούτε οι άλλες δυτικές κοινωνίες είναι όσο ανεκτικές νομίζουμε στην διαφορετικότητα (είναι φυσικά, αλλά όχι όσο θέλουμε να λέμε), ούτε η ελληνική κοινωνία είναι τόσο κομπλεξικιά ή οπισθοδρομική όσο θέλουμε να της προσάπτουμε πολλές φορές (είναι! αλλά όχι όσο της προσάπτουμε ενίοτε). Υπάρχουν περιπτώσεις και άνθρωποι που αξίζουν το θαυμασμό/σεβασμό μας και αυτούς πρέπει να εξυψώνουμε αντί να υπερτονίζουμε τις αρνητικές περιπτώσεις.Όχι για να κρύψουμε τα αρνητικά κάτω από το χαλί, αλλά σε μια χώρα που ανέκαθεν γκρινιάζουμε επισημαίνοντας τα αρνητικά δεν πετύχαμε και πολλά, ίσως αν δοκιμάζαμε την άλλη πλευρά, τιμώντας τα θετικά, ίσως τότε τα βοηθήσουμε να αναπτυχθούν.