Λένα σ' ευχαριστώ που υπάρχεις. Σχεδόν άκουγα το αίμα σου ν' αφρίζει ενώ απαντούσες την ερώτηση, χωρίς να σ' εμποδίζει όμως ν' απαντάς με σαφήνεια (πράγμα που δεν καταφέρνω εγώ). Είμαι νέα, μαμά κι έχω ένα γιο 12 χρονών. Ε λοιπόν εμένα με ξεπερνάει η ερώτηση "Ρε συ που μας το παίζεις προοδευτικη τι θα μας πεις αν ο γιος σου σας κουβαλήσει κάνα τέτοιο έκτρωμα αύριο μεθαύριο;"Αντί να προσπαθώ να συζητήσω λογικά και στο τέλος να συγχίζομαι και να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, σκέφτομαι πλέον πραγματικά να δίνω σε φωτοτυπίες την απάντησή σου. Σε σέβομαι και σε χειροκροτώ. Αυτά.