Σας ευχαριστώ.Σκοπός μου ήταν να δείξω λίγο τα πράγματα από μέσα κι όσο πιο ψύχραιμα γίνεται.Έτσι έχει η κατάσταση.Οι άνθρωποι με κλονισμένη ψυχική υγεία χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα.Αυτό απαιτεί και κάποια χρήματα.Όταν ζορίζεσαι να πληρώσεις το νοίκι σου,το ρεύμα,πώς να προσφέρεις το κάτι παραπάνω;Και πού να βρεις κι ο ίδιος τις ψυχικές αντοχές,όταν πνίγεσαι απ'τα γύρω γύρω,να δείξεις υπομονή απέναντι σ'αυτόν τον άνθρωπο;Γιατί σίγουρα θα έρθουν στιγμές,που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις τον εκνευρισμό του,κάποιες ανασφάλειες,που θα θέλει παραπάνω συντροφιά,την προσοχή σου.Κάποιοι βέβαια είναι εντελώς μόνοι,δεν έχουν κανέναν.Το πρόσωπο της ερώτησης αισθάνεται να καταπιέζεται από τη φτώχεια των άλλων.Αυτή την εντύπωση μου δίνει.Εκείνος,οι γείτονες του σε καλύτερες περιοχές δεν "ενοχλούν".Απλά μπορούν.Μπορούν ακόμα και να κρύψουν την αδιαφορία τους πίσω από τα λεφτά τους.Να ξεφορτωθούν το πρόβλημα "αξιοπρεπώς" και να συνεχίσουν την ήρεμη ζωή τους στην ήρεμη γειτονιά τους.