Συμφωνώ μαζί σου, επ ουδενί δεν μπορεί να ταυτιστεί ή να υποστηρίξει κανείς τη θέση της Harding.Συμφωνώ επίσης ότι σεναριακά προσπαθούν να την βγάλουν λάδι ή έστω να την ρίξουν στα μαλακά. Δεν γνώριζε ότι ο άντρας της έχει συμφωνήσει να στείλουν απειλητικές επιστολές στην αντίπαλό της, και εν εγνοία του κάποιοι τρίτοι αποφάσιαν μόνοι να χτυπήσουν τη συναθλήτριά της. Πολύ τραβηγμένο.Αν και δεν το παραδέχεται ή ίδια, έδωσε την έγκριση για την ταινία, προσδοκώντας δημοσιότητα??? χρήματα??? γιατί εδώ και τριάντα χρόνια είναι στην αφάνεια.Απλώς θεωρώ ότι σ' όλη την ταινία, για 2 ώρες βλέπουμε το δράμα μια μικροαστικής αμερικάνικης οικογένειας (white trash) και για 30 δευτερόλεπτα ένα φευγαλέο χτύπημα στο γόνατο, το οποίο κατέστρεψε για πάντα τη ζωή της Harding. Κι ελάχιστα επηρέασε την αντίπαλο, ενδεχομένως να τη βόλεψε για να κάνει καριέρα στη συνέχεια.Αυτό που μου μένει είναι το ξέσπασμα της. Σε ένα κόσμο (όχι αγγελικά πλασμένο) αυτό των αθλητών με τη ντόπα, τα παράνομα συμβάολαια και στοιχήματα, τις ίντριγκες και τις δολοπλοκίες, βρέθηκε στο πρόσωπό της το εξιλαστήριο θύμα για εφ΄όρου ζωής διασυρμό, τιμωρία και καταδίκη στην αφάνεια.Της το λέει άλλωστε ξεκάθαρα και ο κριτής, ότι το άθλημα δεν θέλει να βγάζει αυτό το πρόσωπο προς τα έξω.
