Η αιχμή της Πόρτμαν δεν ήταν γενική και αόριστη.Ναι, υπήρχε μία γυναίκα σκηνοθέτιδα φέτος με ικανές ιδέες που την μπλόκαρε το "πατροκρατικό" σύστημα. Γκρέτα Γκέργουικ λέγεται, δεν ξέρω αν τη γνωρίζεις. Το ότι η ταινία της παίζει παντού στα διάφορα βραβεία (μέχρι και βραβείο ερμηνείας κέρδισε η πρωταγωνίστριά του στις Σφαίρες) αλλά η ίδια δεν ήταν υποψήφια (ενώ ήταν πχ ο Ρίντλευ Σκοτ για το καθώς πρέπει Ακαδημαϊκό του φιλμ) ήταν απαράδεκτο.Σου δίνω έτσι ένα παράδειγμα, μήπως και καταλάβεις την αδικία. Το θέμα βέβαια είναι το ότι δε δίνονται καν οι ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ στις γυναίκες να γυρίσουν τις ταινίες που θέλουν, ώστε να μπορούν μετά να βραβευτούν για αυτές. Αλλά εδώ πρέπει να εμβαθύνεις λίγο για να το καταλάβεις.