#2 Έχεις κουρδιστεί από τα 22 σου να βρεις έναν άντρα που να ταιριάζει απόλυτα στην ζωή σου και την άποψη που έχεις για την "τακτοποιημένη" ζωή. Αυτό σημαίνει, να βρούμε δουλειά, να εξασφαλιστούμε, να βρούμε κάποιον που να έχει "τακτοποιημένη" δουλειά, να τον έχουμε υπό έλεγχο, και μόλις τσεκάρουμε τα κουτάκια, πάμε για γάμο, για σπίτι, έπιπλα, χάλια, παιδιά. Και όλα αυτά με έναν σύζυγο "που να έχει υποχρέωση στο σπίτι (και σε εσένα), για να γυρνάει (σε εσένα)"Πιο στραβά δεν γίνεται να ξεκινήσεις. Ακόμη και να τον βρεις, θα δυστυχήσεις. Οι σχέσεις θέλουν δύο προσωπικότητες. Όχι έναν άντρα-αξεσουάρ που να πληρεί όλες τις προϋποθέσεις που έχεις φτιάξει στο κεφάλι σου. Ξύπνα. Σκέφτεσαι με όρους 1967.