Εντύπωση πάντως προκαλεί πως οι ίδιοι άνθρωποι που κλαίνε για τα καμμένα δάση και την ανικανότητα των εκάστοτε κυβερνήσεων κάθε καλοκαίρι, εξοργίζονται με την αποχώρηση της πολυεθνικής. Πόσα στρέμματα πυκνού δάσους είχαν αποψιλωθεί άραγε και πόση μόλυνση επιφέρει στο περιβάλλον η επεξεργασία του χρυσού για κέρδη που θα έχει επί το πλείστον μια ιδιωτική εταιρεία;Μα, οι θέσεις εργασίας η ανάπτυξη;Λοιπόν ξέρετε πόσες θέσεις εργασίας ανοίγουν τα καμμένα δάση και τα αυθαίρετα που ξεπετάγονται; Έμποροι υλικών, χτίστες, οικοδόμοι, μηχανικοί, μεταφορείς... Και με τα χρήματα να διοχετεύονται μάλιστα σε μεγάλη μερίδα πληθυσμού και συνεπώς μεγαλύτερη τόνωση της οικονομίας! Τι λέτε; Τα καίμε όλα λοιπόν;