Μια μικρή ανασκόπηση της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας:Με το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί υπέστησαν μια ατιμωτική αντιμετώπιση από τους νικητές. Έτσι, κάποιοι επιτήδειοι αποφάσισαν να κάνουν σπέκουλα με αυτά τα αισθήματα ντροπής του γερμανικού έθνους και να τους δείξουν το δρόμο της "εθνικής υπερηφάνειας". Δηλαδή είπαν στους Γερμανούς να νιώθουν περήφανοι για αυτό που ήταν (σ.σ. αρία φυλή) και όχι για αυτά που έκαναν. Τα αποτελέσματα γνωστά... Περί Σιμαρδάνη: Ο Σιμαρδάνης είναι από τους ελάχιστους αναγνωρίσιμους Έλληνες που επέλεξαν να είναι τίμιοι με τον εαυτό τους και με τον κόσμο και να δηλώσουν το τι είναι (εν προκειμένω το σεξουαλικό του προσανατολισμό). Ο Σιμαρδάνης ακριβώς επειδή δεν υποτάσσεται στην επικίνδυνη θεώρηση του (σ.σ. βαθιά συντηρητικού) lgbt κινήματος "περί υπερηφάνειας για το είναι και όχι για το καλώς ποιείν", τσουβαλιάζεται με αυτούς με τους οποίους δεν έχει καμία σχέση: τους ναζί. Επειδή ένας ναζί, έκανε σπέκουλα με μια δήλωσή του, την οποία ερμήνευσε κατά το δοκούν...Σημείωση 1: Οι άνθρωποι δε διαχωρίζονται κοινωνικά ανάλογα με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, αλλά ανάλογα με την τάξη τους. Ο μεγαλοαστός ομοφυλόφιλος δεν έχει κανένα κοινό συμφέρον με τον μισθωτό/άνεργο ομοφυλόφιλο. Ούτε οι 2 τους αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Π.χ. οι ναζί στους κοστουμάτους (ομοφυλόφιλους, αλλοδαπούς, αλλόθρησκους κτλ.) δεν επιτίθενται να τους μαχαιρώσουν. Ούτε περιθωριοποιείται όποιος έχει παχύ πορτοφόλι.Αυτό είναι το βασικό λάθος του σημερινού lgbt κινήματος.Παρατήρηση 2: Το lgbt κίνημα μπορεί να (ξανα)γίνει προοδευτικό. Αλλά, αν (ξανα)γίνει προοδευτικό/ριζοσπαστικό, η "επίθεση αγάπης" από ΜΜΕ και πρεσβείες θα σταματήσει. Όμως, ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην εξέλιξη της κοινωνίας.