#6 είχα μια στενή φίλη που ήταν όπως περιγράφεις το φίλο σου. Ενας από τους λόγους που δεν κάνουμε πια παρέα είναι η ατσουμπαλοσύνη της. Πήγαινε να με φιλήσει σταυρωτά όταν βρισκόμασταν, πάταγε το πόδι μου. Κανονίζαμε εκδρομή, το ακυρώναμε γιατί έχασε τα εισητήρια ή έσπασε τα γυαλιά της και δεν έβλεπε ή στραμπούλιξε το πόδι της. Το πιο αστείο ήταν όταν της είχα δώσει το προσκλητήριο γάμου και με το δικό της μαγικό τρόπο, κατέληξε να το ρίξει σε μια λακούβα με λάσπες. Είναι καλή,χρυσή αλλά από ένα σημείο και μετά ένιωθα λες και έχω ένα τρίχρονο που να του λέω "πρόσεχε, μη" και να είμαι συνεχώς στην τσίτα. Φυσικά και δεν μπορώ να βγάλω διάγνωση, αλλά ξέροντας καλά το background της φίλης μου και όντας επηρεασμένη, θα σου έλεγα ότι ο σύντροφός σου πρέπει να δει έναν ψυχολόγο. Νομίζω με ένα πολύ στοχευμένο αίτημα όπως το δικό του, θα δείτε τεράστια διαφορά!
