Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον και προσοχή αυτά που επέλεξες να μοιραστείς εδώ. Θα ήθελα να σου πω πως όλα αυτά είναι η προσωπική σου εμπειρία και δικά σου βιώματα και για αυτο το λογο δεν πρέπει να αφηνεις κανεναν να σε κρίνει. Άλλωστε αυτα που εχουμε ζήσει και αισθανθεί εμεις οι ιδιοι κανεις μα κανεις δεν μπορει να τα αμφισβητησει. Εδω και 3 χρόνια εχω επιλεξει να κανω ενα μεγαλο δωρο στον εαυτο μου το οποιο ονομαζω ψυχοθεραπεια . Προσφατα ξεκινησα και εγω να παθαινω κρισεις πανικου και κατι αλλο το οποιο ο ψυχολογος μου μου ειπε πως ονομαζεται ωση. Εκει ενιωθα τον κοσμο να χανεται ενιωθα πως δεν ημουν εγω κ πως ολα γκρεμιζονταν μεσα μου σε στιβαδες . Σαν να ημουν ενα κτηριο το οποιο κατεδαφιζονταν μεσα σε ενα λεπτο . Στην αρχη τρομαζα δεν ηξερα τι να κανω πεταγομουν επανω κ εφερνα βολτες το δωματιο κλαιγοντας και με το μυαλο μου να βραζει σαν ενα καζανι με χιλιαδες απανωτες σκεψεις να με βομβαρδιζουν . Ο καιρος ομως περναγε και σογα σιγα ξεκινησα να βρισκω τη ριζα του προβληματος το οποιο ομως απαρτιζονταν απο πολλα κλωναρια . Ολα ομως ειχαν μια κοινη πορεια τελικα και μια κοινη ριζα . Ειχα τρομαξει παρα πολυ και ειχα εξαντληθει απο ολο αυτο . Με ετρωγε και μου ρουφουσε την ενεργεια μου και ενιωθα αδειασμενη καθε φορα απο αυτο .Η καλυτερη λυση ειναι να επισκεφθεις ενα ψυχολογο ψυχοθεραπευτη. Αυτη τη στιγμη ο οργανισμος σου σου χτυπαει ενα καμπανακι και εσυ οφειλεις να τον ακουσεις !!Ισως ειναι συσσωρευμενα πολλα πραγματα μεσα σου που θελουν μια διεξοδο για να βγουν σιγα σιγα. Θα δεις πως θα ξεκινησεις απο τισ κρισεις αυτες και επειτα αργα θα ελευθερωνεσαι ολο και πιο πολυ. Και στο τελος θα νιωσεις σαν να εχουν φυγει απο πανω σου βαρη που τελικα δεν τα χρειαζοσουν . Ελπιζω να τα καταφερεις οπως τα καταφερα και εγω .