Κατανοητό, και εγώ προσπαθώ να τις ξεχάσω.Ο Νταν Μπράουν πάντως γράφει καλά. Μπορεί να μην είναι κορυφαίος αλλά διαβάζεται ευχάριστα (ακόμη και αν τα οικοδομήματα που χτίζει καταρρέουν με μια δεύτερη ανάγνωση).