...ερμ, βασικά κυριολεκτούσα κι αυτό δεν σχετίζεται με την μόδα.όμως σκέψου (παρά την ομολογουμένως εντυπωσιακή διαχρονικότητα τους) πάνω-κάτω τα ίδια δεν έλεγαν και για τα μέταλλα; (ότι δλδ διαθέτουν χαρακτηριστικότατο ίματζ, αμφιλεγόμενης αισθητικής και "unlistenable" music)…και μη μού πεις ότι, στον αντίποδα του παρόντος, ήσαν όλοι και όλες ιδεολόγοι-ες γιατί θυμάμαι εγώ flame wars στο μέταλ χάμερ να φαν και οι όρνιθες (αρχών '90s, πολύ γέλιο όμως) και ατάκες τρελής διανόησης: "ο τζίμυ χέντριξ είναι μαύρος πίθηκος με μπανάνα", "ο μπράιαν μέυ χαραμίστηκε με το καραπουσταριό!" και λοιπά εύμορφα.
