Τέλη 70ς τελείωσα το δημοτικό σε ένα σχολείο/κολαστήριο στο Χαλάνδρι Αττικής.Οι ιδιοκτήτες ήταν ζευγάρι σαδιστών «παιδαγωγών», που την έβρισκαν αμφότεροι να χτυπούν τους μαθητές με ένα χοντρό ξύλινο καρεκλοπόδαρο, το οποίο φρόντιζαν επιμελώς να κρύβουν σε σχολικές εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις γονέων κλπ και για του οποίου την ύπαρξη οι γονείς μας δεν μας πίστεψαν ποτέ!!Οι απίστευτες ιστορίες που θα σας διηγηθώ, είναι πέρα για πέρα αληθινές, χωρίς καμία διάθεση υπερβολής, απλά παράθεση γεγονότων όπως τα έζησα και τα θυμάμαι κι έχουν χαραχτεί βαθιά στην ψυχή μου.Η αδελφή μου μια μέρα δεν είχε διαβάσει καλά κάποιο μάθημα και η γυναίκα «παιδαγωγός» δεν την άφησε να φύγει με το σχολικό, αλλά αφού έφαγε της χρονιάς της με το καρεκλοπόδαρο την πήρε και σπίτι της (που ήταν πολύ κοντά στο σχολείο), την έκλεισε στο υπόγειο και την απείλησε πως αν δε μάθει το μάθημα «νεράκι» δεν επρόκειτο να γυρίσει σπίτι, ενώ εκείνη τηγάνιζε κεφτέδες και πατάτες για το παιδοβούβαλο παιδί της το οποίο ήταν επίσης ο άρχων του σκότους στο εν λόγω σχολείο. Η αδελφή μου νηστική προσπαθούσε να μάθει το μάθημα, αλλά λόγω άγχους δε τα κατάφερνε με αποτέλεσμα να γυρίησει σπίτι στις 7 το απόγευμα, ράκος. Δεν μπορεί κανείς μας να θυμηθεί τι δικαιολογία είπαν στους γονείς μας για να το δεχθούν ή δε μάθαμε ποτέ!!Όταν φοιτούσα στην έκτη τάξη, είχα μια συμμαθήτρια, που δεν «το’χε» με την προφορική εξέταση (η οποία γινόταν στον πίνακα) και γενικώς ήταν αυτό που λέγαν εκείνα τα χρόνια «αδύνατη» μαθήτρια. Μια μέρα λοιπόν, πήγε η καημένη να πει μάθημα και δεν θυμόταν καλά τα ονόματα κάποιων ποταμών της Ινδίας, με αποτέλεσμα να αφηνιάσει η εν λόγω δασκάλα και ν΄αρχίσει να τη χτυπάει με το καρεκλοπόδαρο. όπου έβρισκε, χέρια, πόδια, πλάτη, κεφάλι μέχρι που έσπασε το καρεκλοπόδαρο κι άρχισε να χρησιμοποιεί τα χέρια της. Λίγο πριν πέσει λιπόθυμη ουρλιάζοντας, της βούτηξε τα χείλη με το ένα χέρι και το μαλλί με το άλλο και την περιέφερε στις μικρότερες τάξεις για να τους δείξει πόσο κακή μαθήτρια ήταν. Κι όταν έφτασε στην Πέμπτη που δίδασκε ο αγαπητός της σύζυγος, έφαγε κι από αυτόν καμπόσες (το δικό του καρεκλοπόδαρο ήταν ακόμη εντάξει βλέπετε). Το κορίτσι αυτό όταν γύρισε στην τάξη ήταν σε δραματική κατάσταση, αλλά κανείς μας δεν τολμούσε να βγάλει άχνα από σοκ και δέος. Δεν μάθαμε ποτέ τι είπαν στους γονείς της και το εντυπωσιακότερο είναι ότι αποφοίτησε από αυτό το σχολείο (έχω απόδειξη τις φωτογραφίες της τελετής λήξης) Αυτό κι αν είναι bullying και του αισχίστου είδους!!Έχω πολλές ιστορίες ακόμα να διηγηθώ, αλλά χρειάζομαι ώρες.Το τραγικότερο απ΄όλα είναι ότι κανένας γονιός, δεν έκανε ποτέ καταγγελία γι αυτά τα αίσχη, αφού τότε το ξύλο ήταν η ενδεδειγμένη παιδαγωγική μέθοδος.Το συγκεκριμένο σχολείο έκλεισε στα μέσα των 80ς κι απ΄όσο ξέρω και οι δυο τους συνταξιοδοτήθηκαν κανονικά χωρίς κανένας να πάει φυλακή!!
