Όσοι έχουμε χάσει ανθρώπους από καρκίνο μέσα στα ελληνικά νοσοκομεία, και για γρίπη που λέει ο λόγος τώρα πια, θελουμε να νοσηλευτουμε στο εξωτερικό. Ως άνθρωπος που έχω ζήσει τα νοσοκομεία και εντός Ελλαδας κ εκτός, έχω να πω ότι οι διαφορές είναι τεράστιες σε όλα τα επίπεδα. Πολύ ωραία τα λέει το δελτίο τύπου στη θεωρία. Η πραγματικότητα όμως στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετική. Και μην ξανακουσω " και έξω να πας, τα ίδια θα σου κάνουν". Όχι δεν σου κάνουν τα ίδια. Νομίζετε ότι θέλει κανείς να ξενιτευται, να ταλαιπωρείται κ να ξεπαραδιαζεται έτσι από καπρίτσιο ή μία αόριστη αίσθηση ότι εκεί έξω κάτι υπάρχει ίσως;