Επειδή είμαι αυτός που υπογράφει το δεύτερο σχόλιο, απαντώ ότι είναι ακριβώς αυτό. Σχόλιο. Εξωτερίκευση δικών μου, προσωπικών, πρόχειρων σκέψεων που μπορεί πολύ εύκολα να είναι λάθος. Δεν είναι πιχι άρθρο. Δεν είναι μαζεμένος ο λόγος μου και δομημένος. Αυτό δεν σημαίνει ότι απολογούμαι για πράγματα που παρατηρώ. Ο όρος λαϊκιστής έχει ξεμπουρδελευτεί λίγο αν μου επιτρέπεται. Ξεκίνησε να σημαίνει αυτός που χαϊδεύει αυτιά και μετά έγινε κάτι γενικό και απροσδιόριστο. Απλά ως προσβολή. Το δικαίωμα μου το έδωσε το facebook. Είναι σχόλιο από το facebook μου και εκεί γράφω ό,τι πραγματικά γουστάρω. Αν σας το μόστραρα ως "άποψη" σε site και να τα παίρνω ναι να μου τα χώσετε, αλλά σας διαβεβαιώνω στη δουλειά μου είμαι προσεχτικός. Συγνώμη που δεν είμαι προσεχτικός και στο facebook και μιλάω λίγο πιο χαλαρά. Την "κουλτούρα" αυτή δεν την αποδέχομαι, αλλά δεν είμαι σνομπ. Ούτε την δαιμονοποιώ. Για αυτό και εγω δεν λέω ότι γελοία ήταν πάντα. Δεν ξέρω τι ήταν για το καθένα πάντα, για μένα απλά δεν ήταν επιλογή. Για τώρα όμως είναι θλιβερό. Ναι είναι θλιβερό. Γιατί η χώρα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη χειρότερή της θέση. Και ναι. Να πας και σε σινεμα και σε ταβερνα και σε κλαμπ και να ζησεις. Αλλα οχι να αδιαφορεις για τα παντα γυρω σου. Και εγω απλα μονο αυτο βλεπω. Παντου. Το ΜΥΚΟΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ. Δεν εχω κατι αλλο που να μου το εξισορροπεί. Επαναστατικά διαβάζω πολλά στο ίντερνετ αλλά επειδή συμμετέχω σε δράσεις (σε μικρές, μη φανταστείτε, ούτε επαναστάτης, ούτε καν ακτιβιστής δεν είμαι) δεν βλέπω τίποτα. Ελάχιστος κόσμος (νέος κόσμος) ενδιαφέρεται. Σκέπτεται. Ε θέλετε και στατιστική μιας που αν δεν έχω κάνει (συγνώμη) είμαι λαϊκιστής; Ε δείτε τα ποσοστά της ΝΔ. Δεν σας φτάνουν; Δείτε την καταληλότητα πρωθυπουργού στις στατιστικές. Δείτε τη Χ.Α. Αν θεωρείται πως αυτα τα νούμερα σε αυτή τη στιγμή της χώρας είναι κάτι αποδεκτό, λυπάμαι είμαστε διαφορετικοί κόσμοι. Και εξάλλου ακριβώς επειδή οι σκέψεις που κατέγραψα ήταν προσωπικές (μη γνωρίζοντας ότι μπορεί να καταλήξουν εδώ) κάνω και την αυτοκριτική μου. Σίγουρα δεν είμαι εγώ σε καλύτερη θέση. Είμαι καταθλιπτικός. Όχι δεν είμαι η Kirsten Dunst στο Melancholia. Μπορώ και διατηρώ την δημιουργικότητά μου. Αλλά σίγουρα όχι πλέον το 2013 δεν ειμαι ο χαρούμενος άνθρωπος που ήμουν κάποτε. Γιατί έχουμε στρατόπεδα συγκέντρωσης που αυτοκτονούν. Έχουμε φυλακές με απαράδεκτες συνθήκες. Έχουμε αστυνομικούς που κάνουν βασανιστήρια. Έχουμε πρωθυπουργό που βγάζει ρατσιστικούς λόγους για παιδάκια μεταναστών. Έχουμε έναν άνθρωπο (ό,τι και όποιος και αν είναι) που κρατείται παράνομα προφυλακισμένος σχεδόν 3 χρόνια. Όχι δεν είμαι κάθε μέρα στην ΕΡΤ. Όχι δεν είμαι συνεχώς σε διαδηλώσεις. Όχι δεν υψώνω επαναστατικά λάβαρα. Άνθρωπος είμαι. Και κάποιες στιγμές με τσακίζει αυτή η ασχήμια. Αλλά όπως γράφω, όταν δεν είσαι καλά, αυτό ξεσπάει. Ξεσπάει και ψυχοσωματικά. Δεν έχω κάνει στατιστική. Δεν ξέρω τι σκέφτονται τα άτομα του βίντεο. Αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι δεν έχουν καμία επαφή με την δική μου πραγματικότητα. Δεν σημαίνει ότι έχω δίκιο. Πίστη είναι. Αυτό πιστεύω. Με αυτά που έχω ζήσει μέχρι σήμερα και με το αισθητήριο που έχω αναπτύξει. Ελάτε να διαφωνίσουμε, να συζητήσουμε, να προβληματιστούμε, δεν έχω πρόβλημα. Μονάχα μη μου λέτε ότι δεν έχω δικαίωμα να εκφράζομαι. Δεν έχουμε χούντα. Ακόμα. ΥΓ. Όπως φαίνεται και από το σχόλιό μου εγώ δεν εστιάζομαι σε αυτά καθεαυτά τα άτομα αλλά τα νέα άτομα (κυρίως) εν γένει. Αυτή η εικόνα για μένα είναι παντού. Όχι μόνο στη Μύκονο. Μακάρι να έχω κάνει λάθος και να έχω φανεί άδικος ως προς τις κρίσεις μου. Δεν ξέρετε πόσο το θέλω.
