Ένας συγγραφέας δεν μπορεί να είναι έξω από την πραγματικότητα ακόμα και στον σουρεαλισμό. Όταν περιγράφεις μια ιστορία με αλήτες, θα γράψεις όπως μιλούν οι αλήτες. Όταν γράφεις για το bullying θα παρουσιάσεις τι διάβολο είναι το bullying και θα γράψεις ακριβώς όπως μιλούν τα παιδιά. Ξεκίνησε η κουβέντα από την λέξη "Αδερφάρα" και ξαφνικά πετάχτηκαν στα σχόλια κόσμος που ζητάει να επαναδιαπραγματευτούμε οτιδήποτε δεν ακολουθεί το political correct. Είναι μισογυνίστικο τo Game of Thrones, είναι ρατσίστρια η Ντένη Μαρκορά με το περίφημο "Πουστάρα", να τα λογοκρίνουμε κιόλας λέω εγώ. Ή μπορούμε να πατήσουμε λίγο φρένο και να εξετάσουμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα. Σημασία δεν έχει η λέξη αδερφάρα αλλά πως στέκεται ο συγγραφέας απέναντί της. Το βιβλίο περνάει ένα μήνυμα ότι το bullying είναι θετικό; Όχι. Περνάει το ακριβώς αντίθετο. Άρα δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα. Δηλαδή τι θέλουμε; Βιβλία για παιδιά που θα μιλάνε για ροζ συννεφάκια. Τα παιδιά έχουν κι αυτά τα δικά τους προβλήματα. Και είναι υπαρκτά. Αυτά τα βιβλία είναι καταφύγιο. Το political correct ξεφεύγει και από το τι απευθύνεται σε παιδιά. Πάμε στην κάθε κοινωνική ομάδα που μπορεί να θιχτεί. Και ξες τι; Ο κόσμος θίγεται εύκολα. Άρα τι; Να καταργήσουμε την σάτιρα; Έχει δεί κανείς εδώ μέσα ξέρω γω South Park ή Simpsons ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ CARTOON; Και απευθύνονται ΚΑΙ σε πιτσιρικάδες; Δεν έγινε κανείς ρατσιστής από τα βιβλία ή τις ταινίες. Επειδή άκουσε μια κουβέντα. Γίνεσαι ρατσιστής από το σπίτι ή από φίλους. Κυρίως από το σπίτι. 9/10 περιπτώσεις αυτό δείχνουν. Είναι θετικό σε ένα βαθμό να είμαστε υποψιασμένοι (ειδικά τώρα με τη Χ.Α. και την άνοδο του φασισμού) και ναι ας πούμε η αντίδραση στη διαφήμιση με τον gay φορτιγατζή ήταν θεμιτή γιατί δεν σου δίνει ένα θετικό μήνυμα. Υπάρχουν όμως και gay καρικατούρες (και σε ταινίες και σε σειρές) που ακριβώς χρησιμοποιώντας ως όχημα την καρικατούρα, την απορρίπτουν παράλληλα και περνάνε ένα θετικό μήνυμα. Δεν θα πιάσουμε τώρα κάθε κείμενο ή διαφήμιση ή σειρά ή ταινία που έχει κακές λέξεις και θα σοκαριζόμαστε. Δηλαδή και που να διαβάσει η κυρία το "Γυναίκες" του Bukowski που λέει μέσα "Θα χύσω στο μουνί της σκύλας" (verbatim μεταφορά). Το political correct μπορεί να οδηγήσει σε κυνήγι μαγισσών. Και δεν έφερα τυχαία παράδειγμα τον Bukowski. Δικάστηκε για βιβλία του (δικαιώθηκε φυσικά). Το ίδιο και ο Ginsberg για το Howl. Δικαιώθηκε και αυτός. Νομίζω ότι δικάστηκαν από τέτοιες κυρίες. Ο φόβος είναι κακός παράγοντας. Θολώνει την κρίση μας. Εδώ έφτασαν άλλοι να ζητούν να μην προβάλλεται η τελευταία ταινία του Batman γιατί "εμπνέει" δολοφόνους (γράφτηκε ακόμα και από legit ταινιοκριτικούς). ΣΤΑΚΑΜΑΝ ρε παιδιά. Ψυχραιμία λίγο. Στο τσακ είναι όλοι να πάρουν τσουγκράνες και πυρσούς. Θεωρώ δε πολύ τραβηγμένο από τα μαλλιά το ότι υπήρξε επικοινωνία με τη μεταφράστρια για να το αλλάξει!!! Δηλαδή με ΜΙΑ. ΜΙΑ δυσαρεστημένη αναγνώστρια θα αλλάξει η άλλη το κείμενό της; Σόρρυ και η μετάφραση είναι δημιουργία και φυσικά βάζεις και το προσωπικό σου στίγμα και αυτά περί αόρατων μεταφραστών ε είναι από ανθρώπους που δεν έχουν επαφή καν με το αντικείμενο. Θα ήταν αυτοκτονία νομίζω να δεχθεί να αλλάξει το κείμενό της. Και λάθος να ήταν (που δεν ήταν). Αυτό ας το αποφασίσει ο εκδοτικός οίκος. Που για να το κυκλοφόρησε έτσι, ήξερε τι έκανε. Και δεν νομίζω πως έκανε λάθος.ΥΓ. Αναφέρθηκε πως το sissy είναι χαϊδευτικός όρος. Σφάλμα. Σε καμία περίπτωση. Είναι υποτιμητικός. Αναφέρθηκε επίσης πως δεν περιέχει απαραίτητα την έννοια τη σεξουαλική. Επίσης λάθος. Την περιέχει. ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ. Αντιπροτάθηκε το αδελφούλα ή το λουλού. Το λουλού πιχί εγω μπορεί να το βρίσκω πιο άκομψο από το αδερφάρα (και το βρίσκω). Υποκειμενισμός. Το αδελφούλα είναι σωστό. Το δέχομαι. Ακόμα και το google translate το δίνει. Είναι legit. Και ναι από το Faggot (πουστάρα) μέχρι το sissy υπάρχει απόσταση. Αλλά και το Fag/faggot με συγχωρείτε αλλά δεν μεταφράζεται αδερφή. Μεταφράζεται πούστης. Η μεταφράστρια δεν ξέφυγε. Το sissy είναι αδερφή. Μπορείς ελεύθερα να το μεταφράσεις και φλώρε ανάλογα το context αλλά επειδή γνωρίζω το context του βιβλίου ΚΑΙ τη φωτογραφία, θεωρώ πως ορθά πάτησε στο αδερφή. Οπότε κολλάμε στο αν ήταν αδερφή. Ή αδερφούλα. Ή αδερφάρα. Ναι αλλά ρε παιδιά η ομοφοβική ατάκα θα υπήρχε όπως και αν ήταν γραμμένο. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ. ΟΧΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑ. Και καλά έκανε και την ήθελε έτσι. Θα το ακούσει το παιδί στο σχολείο. Είναι μια πραγματικότητα. Και fag θα ακούσει. Δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει. Άρα; Άρα ακόμα και αν δεχθώ ότι το αδελφούλα είναι καταλληλότερο από το αδερφάρα (και το δέχομαι), δεν μπορώ να δεχθώ όλη αυτή την υστερία και της κυρίας και των σχολιαστών ως κάτι λογικό και ορθό. Είναι ακραία αντίδραση. ΥΓ2. : "Fear is the path to the dark side. Fear leads to anger, anger leads to hate, hate leads to suffering" - Yoda