1: Κατά την άποψη μου, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια δυνατότητα να είναι αστείοι. Άλλοι το έχουν (και σε διάφορους βαθμούς) και άλλοι όχι. Το να αντιλαμβάνεσαι και να απολαμβάνεις ένα αστείο είναι τελείως διαφορετικό πράγμα από το να είσαι ο δημιουργός του αστείου.Το πρώτο είναι η αίσθηση του χιούμορ, δηλαδή πως αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι είναι αστείο. Το δεύτερο είναι το ίδιο το χιούμορ, δηλαδή να μπορείς να αποδόσεις κάτι με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε οι συνομιλητές σου (αναγνώστες, ακροατές κτλ) να το βρουν αστείο.Αλλά το θέμα περιπλέκεται ακόμη παραπάνω καθώς το χιούμορ δεν είναι κάτι στατικό, αλλάζει από τόπο σε τόπο, από εποχή σε εποχή, εξαρτάται από ηλικία, ανατροφή, μόρφωση κτλ.
