Και μετά άρχισαν οι διακρίσεις, ο ρατσισμός (τι φοράει ο ένας-τι ο άλλος, πως είναι έτσι η μπλούζα του/της, ο καημένος ο φτωχός έχει παντελόνι με μπαλώματα ενώ εγώ έχω καινούριο... ), ο καταναλωτισμός με σκοπό την ενδυνάμωση των βιομηχανιών ενδυμασίας/υποδημάτων, ο διαχωρισμός των κοινωνικών τάξεων... τα έξοδα της οικογένειας αυξήθηκαν και μάλιστα πολύ για κάποιους με 4-5 παιδιά... Στη συνέχεια, άλλοη μια έγνοια των μαθητών ήταν οι ενδυματολογικές τους επιλογές και κάπως έτσι μέχρι σήμερα ο ρόλος του μαθητή έχει αλλάξει κατά πολύ και από πολλές αιτίες, μια από τις οποίες είναι αυτή! Αποδεικνύεται περίτρανα δυστυχώς στο σήμερα, όπου τα 13+χρονα περνούν μισή-1 ώρα το πρωί στον καθρέφτη για να βαφτούν και να...ξεντυθούν για να πάνε ΠΟΥ; Στο σχολείο!....