Εντάξει παιδιά, ας μην γελιόμαστε. Στον Πειραιά, πάντα κάτι συνέβαινε και πάντα κάτι συμβαίνει. Το γεγονός όμως οτι δεν έβγαινε απο τα "ορια" της πολης δεν σημαίνει οτι δεν συνέβαινε τίποτα 20-30 χρόνια τώρα. Με την εξαίρεση του ανακαινισμένου και -επιτελους- λειτουργικού Δημοτικού Θεάτρου, πάντα κάποιος καλλιτέχνης έκανε καλοκαιρινές συναυλίες στο Βεάκειο και στο Κατράκειο. Για να μην πω για θεατρικες παραστάσεις, όχι μόνο στα δυα αυτά που προανέφερα, αλλά και σε άλλα, μικρότερα θέατρα. Για να μην αναφέρω το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά, στην Χαριλάου Τρικούπη, διώροφο, και με εκθέματα ακόμα και στην αυλή. Απλά, τώρα θυμηθήκαμε ότι έχουμε και πάλι λιμάνι. Τώρα που πήρε τα ηνία κάποιος που έχει λεφτά και δεν τον νοιάζει να φάει. Βέβαια, ακόμα περιμένουμε να δούμε κάτι αξιόλογο, πέρα απο τις φρικτές τουλάχιστον κυκλοφοριακές ρυθμίσεις εν όψει τραμ, το οποίο θα επιβαρύνει κατα πολύ το υπάρχον κυκλοφορικό πρόβλημα και το πρόβλημα παρκινγκ. Φάντασμα, και υπανάπτυκτος ο Πειραιάς? Όχι, ποτέ. Παρατημένος και κακοδιαχειρισμένος? Ναι, σίγουρα.
