Αν μπορούσα να ζωγραφίσω ένα χαμόγελο επιβράβευσης στα σχόλια από Dragan και domenica, γι' αυτά που έγραψαν αλλά περισσότερο και πιο σημαντικό για το ότι μπορούμε να τα διαβάζουμε.Εμείς οι λίγοι, αν και θα προτιμούσαμε πολλοί.Πιστεύω ότι το μήνυμα που ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος προσπάθησε να βγάλει προς τα έξω δεν ήταν τόσο για το άτομο στην ιστορία, που μπορεί για χάρη παραδείγματος να μην είναι ακριβώς έτσι, αλλά γενικότερα για ένα πλήθος νέων ανθρώπων που ίσως το αντιπροσωπεύει. Η έλλειψη ωριμότητας αυτών των νέων ανθρώπων, συνειδητοποίησης της προσωπικής κατάστασης που βρίσκονται. Η έλλειψη δράσης στην αλλαγή και βελτίωση της ζωής τους, η αδράνεια που αφήνουν να τους κυριεύει, είτε στα θρανία, είτε στην εργασία, είτε στην καρέκλα μιας καφετέριας. Από την άλλη πλευρά μια υπερδιέγερση σε σημείο υπερβολής του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", ο κίνδυνος που παραμονεύει στο "πρέπει να σπάσουμε αυγά για να κάνουμε ομελέτα" μπορεί να έχει την ίδια αναποτελεσματικότητα ή πολλαπλά θύματα. Δυστυχώς για αυτή την γενιά, τους έχουν λείψει τα αξιάνθρωπα παραδείγματα αν όχι ηρώων τουλάχιστον σοφών ανθρώπων για μίμηση. Οι προηγούμενες γενιές έχουν κάνει σφάλματα. Είτε έχουν άδικα γκρεμίσει τα πρότυπα ή οι κοινωνικοί ήρωες που τις δημαγώγησαν αποδείχθηκαν καθάρματα. Αλλά οι νέες γενιές πρέπει να ξεπεράσουν τα σφάλματα των προηγουμένων. Να κάνουν την κριτική αλλά να προχωρήσουν στις λύσεις. Δεν θα μπορούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους.Χρειάζονται βοήθεια, μέντορες, σύμβουλοι, που πραγματικά αγαπάνε αυτή την νέα γενιά πάνω από το προσωπικό τους όφελος, ας το κάνουν κι ας είναι για περιορισμένο χρόνο. Μια συμβουλή που μπορεί να δώσει κάποιος από μακρυά είναι αν έχετε τον χρόνο και κάποιο ελεύθερο χρόνο όλοι έχουμε, όποια ηλικία και να είστε, διαλέξτε εθελοντισμό, δώστε χρόνο και πάρετε ικανοποίηση, χαρά, εμπειρία, σοφία ζωής.Βοηθήστε τον συνάνθρωπό σας όπως θα βοηθούσατε τον εαυτό σας.Αφιλοκερδώς.Ίσως εκεί γνωρίσετε την Αγάπη, αγάπες της ζωής σας.