Σωστό το άρθρο αν και καυστικό. Καλά σχόλια.Λυπάσαι τον νέο αλλά και την ανθρώπινη σπατάλη του χρόνου.Σε κάτι παραγωγικό αυτός ο νέος θα είχε πραγματικό ταλέντο, αλλά κανένας δεν τον βοήθησε να το βρει, αν και η ευθύνη βαραίνει πιο πολύ τον ίδιο, τους γονείς του, τους δασκάλους/καθηγητές του, τους φίλους του, τους συμβούλους του.Δεν έχει ο καθένας μας τα ίδια θεία δώρα.Δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο η ανθρώπινη ματαιοδοξία, η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα και ούτε έχει να κάνει με οικονομική κρίση ή ευημερία αλλά περισσότερο με κρίση αξιών μιας κοινωνίας.Ο καθένας από μας φτιάχνει έναν ονειροσωλήνα (pipedream) για τον εαυτό του, ένα κόσμο γύρω μας και ένα κόσμο μέσα μας, ένα Εγώ που το βλέπουμε ακριβώς έτσι μόνο εμείς.Δεν έχει να κάνει τίποτα ο ορισμός με ναρκωτικά.Έχει να κάνει με όνειρα ζωής και με την προσωπικότητα μας όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι την ενηλικίωση, μετά πολύ δύσκολα αλλάζει.Ο ονειροσωλήνας άλλοτε είναι τεράστιος (πολιτικοί) άλλοτε μικροσκοπικός (μωρά).Μερικές φορές δημιουργικός, άλλες φορές καταστροφικός. Μας προστατεύει από την παράνοια και τους κινδύνους της ζωής ή μπορεί να μας εκθέσει και στα δυο.Χρειαζόμαστε να βγούμε από τον ονειροσωλήνα της ηττοπάθειας και της μιζέριας μας, να "πετάξουμε" σε ένα αέρα αισιοδοξίας. The Chicago Daily Tribune, December 1890:"Aerial navigation has been regarded as a pipe-dream for a good many years.""Η αεροπλοΐα έχει θεωρηθεί σαν ονειρο-σωλήνας για πάρα πολλά χρόνια".Μετά από μια δεκαετία έγινε πραγματικότητα. Το ίδιο λένε τώρα για την κρίση, οικονομικών ή άλλων αξιών στην Ελλάδα... Αυτοί που λένε ότι ζουν στην σκληρή πραγματικότητα πρέπει να ξέρουν ότι το "γνώθι σαυτόν", καλόν ή κακόν, έχει το κόστος του.
