ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΣΥΡΙΖΑ.Θα μιλήσω σε προσωπικό επίπεδο από προσωπική εμπειρία,καθίστε γύρω από την φωτιά μου.Έχω δική μου εταιρία παραγωγής από 20 χρονών,είμαι 40.Λόγω φόβου,λόγω απειρίας αν θες αλλά και λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων η συμπεριφορά μου και η σχέση με τους πελάτες και τους προμηθευτές ήταν η εξής,yes sir,sorry sir,πάντα έσκυβα το κεφάλι και έτρωγα την σφαλιάρα,το πάλευα όμως,ήθελα να το κρατήσω,αυτή η κατάσταση κράτησε για μια δεκαετία.Κάποια στιγμή - ξαναλέω εν μέσω σοβαρού οικονομικού προβλήματος χωρίς να έχω ιδιαίτερη δουλειά,με δικαστήρια για χρέη στο δημόσιο,να χρωστάω σε προμηθευτές αλλά όχι σε υπαλλήλους - ω του θαύματος,μου έρχεται μια φώτιση στο μυαλό,κάτι που μπορεί να το σκεφτεί το πιο μικρό παιδί "όσο σκύβεις το κεφάλι το μόνο που περιμένεις είναι η σφαλιάρα που θα σε ρίξει πιο χαμηλά για να έχεις το εξής αποτέλεσμα...να έρθει η επομενη σφαλιάρα που θα σε στείλει στον γεροδιάολο" και αλλάζω στάση,αλλάζω τρόπο επικοινωνίας και συμπεριφοράς με τους πελάτες,αρχίζω να δείχνω κάτι που δεν είμαι,όχι απροβλημάτιστος και φραγγάτος αλλά ευθυτενής,με μια ΟΡΘΙΑ στάση,δεν είχα να χάσω τίποτα αλλά ίσως να κερδίσω,είχα ένα καλό προϊόν και μια καλή μονάδα.Το απότέλεσμα ήταν εκπληκτικά γρήγορο αλλά και απίστευτα αποτελεσματικό άλλαξε όλο.Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες και επίσης δεν γνωρίζω σε επίπεδο κρατών το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε συλλογικό όσο σκύβεις το κεφάλι μόνο σφαλιάρα μπορείς να περιμένεις και στην τελική εάν δεν καταφέρνεις να σε σεβαστεί ο άλλος καλό είναι να σε φοβάται λίγο όπως και όταν σε απειλεί απειλησέ τον και εσύ,μπορεί να μην φοβηθεί αλλά σίγουρα θα έχει κάτι να σκέφτεται.
Σχολιάζει ο/η