Διαβάζοντας αρχικά το "Ο 24χρονος Μαουρίσιο Ρουίς δήλωσε πως επέλεξε να μιλήσει στους ανωτέρους του για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις Πηγή: www.lifo.gr", δυσκολεύτηκα να πιστέψω πως ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος μίλησε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό χρησιμοποιώντας την λέξη "προτίμηση". Οπότε διάβασα περισσότερα σχετικά με την είδηση σε διεθνή μέσα(πηγές: BBC, Reuters). Με έκπληξή μου διαπίστωσα πως η ιστορία δεν είναι όπως ακριβώς παρουσιάζεται εδώ.- Η απόφαση του στρατιωτικού αυτού πάρθηκε κατόπιν συνεννόησης, έγκρισής και πλήρους στήριξης από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας του.- Ο πρόεδρος μιας εκ των οργανώσεων για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του όχι απλά προς τον ίδιο τον στρατιωτικό αλλά κυρίως προς την ηγεσία των Ε.Δ. της Χιλής, δηλώνοντας πως με την πράξη τους αυτή πλέον δίνουν το παράδειγμα στην χώρα αλλά και στους κόλπους των Ε.Δ. πως οι ομοφυλόφιλοι πλέον μπορούν να είναι περήφανα μέλη της και να μην βιώνουν διακρίσεις λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.- Η Πρόεδρος της χώρας έχει ήδη εκφραστεί θετικά για την αναγνώριση του δικαιώματος της ΛΟΑΤ κοινότητας στον γάμο, παρά τις όντως πολύ έντονες αντιδράσεις της πλειοψηφίας της κοινωνίας της χώρας της και εν μέσω διεργασιών για την θέσπιση σχετικού νόμου.- Η κυβέρνηση είχε πρόσφατα δημιουργήσει καμπάνια για την αποδοχή και ενσωμάτωση των ομοφυλόφιλων στους κόλπους του στρατού.- Ο ίδιος ο στρατιωτικός φυσικά και δεν χρησιμοποίησε πουθενά στην συνέντευξη τύπου την έκφραση "σεξουαλική προτίμηση". Αντιθέτως κακώς παρουσιάζεται έτσι στο άρθρο αυτό, αναπαράγοντας λάθος στερεοτυπικές αντιλήψεις μερίδας και της κοινωνίας μας πως είναι επιλογή.Κλείνοντας, προσωπικά θα άλλαζα τον υπότιτλο του άρθρου γράφοντας "Πρωτοφανής στήριξη της ηγεσίας των Ε.Δ. μιας άκρως συντηρητικής χώρας στην απόφαση στρατιωτικού να δηλώσει δημόσια την ομοφυλοφιλία του".Γιατί τελικά αυτό που ξαφνιάζει δεν είναι η φυσιολογική ανάγκη καθενός να μπορεί να είναι ο εαυτός του, περήφανος και αποδεκτός, ούτε το μεγάλο θάρρος του συγκεκριμένου αξιέπαινου στρατιωτικού. Είναι η στάση των αρχών μιας χώρας, κόντρα στο "πολιτικό" κόστος και στις αναχρονιστικές αντιλήψεις της κοινωνίας στην οποία και οι ίδιοι ανήκουν. Ας παραδειγματιστούμε...