Η αλήθεια είναι ότι ένας αληθινός σοβαρός stalker δε σταματάει πουθενά, αν δεν τον σταματήσουν άλλοι (με κάποιον τρόπο). Και όσο περισσότερα μαθαίνει (δυσάρεστα κυρίως για τον ίδιο) τόσο βαθύτερα είναι αποφασισμένος να διεισδύσει. Αυτή είναι η πραγματική περίφημη εμμονή, και, όπως ειπώθηκε και σε παραπάνω σχόλιο, είναι η ίδια μια "απόλαυση" (εντός ή εκτός εισαγωγικών) που έτσι γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Διάφορες περιπτώσεις συμπτωματικού stalking, όπως ας πούμε η κοπέλα της ιστορίας του post, δεν είναι παρά συνήθεις αντιδράσεις στην απόρριψη. Δεν έχει σημασία η επιμονή και η (χαζή) ευρηματικότητά της, όλα αυτά είναι διακαιολογημένα και φυσιολογικά, εκτός κι αν αρχίσει να εξαρτά τη ζωή της από αυτό ή γίνεται υπερβολικά ενοχλητική ή, ακόμα χειρότερα, επικίνδυνη για τον εαυτό της αλλά κυρίως για τους άλλους μέσα από τις σκέψεις και τις τακτικές της παρακολούθησης.