Δεν είναι σε καμία περίπτωση το αριστούργημα της έβδομης τέχνης που θα μνημονεύεται στους αιώνες των αιώνων αλλά είναι χωρίς αμφιβολία η πιο ολοκληρωμένη και ισοττοπημένη ταινία της περσινής -φτωχής- κινηματογραφικής χρονιάς παρά τα όποια ελαττώματά της. Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι αρκετό για να αποσπάσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας από το οπτικά υποβλητικό αλλά σεναριακά πιο ρηχό κι από νεροχύτη "Shape of Water" (δυο καφέδες έφτιαξα για να καταφέρω να το δω ολόκληρο). Αλλά σίγουρα το αξίζει.
