Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Psyche: To νέο wine bar της Αθήνας είναι πολύ καλά κρυμμένο στην καρδιά του κέντρου

Αν και βρίσκεται ανάμεσα στους πολυσύχναστους δρόμους του Συντάγματος, είναι σχεδόν αδύνατο να το πιάσει το μάτι κάποιου περαστικού. Σε μια στοά του κέντρου μόλις άνοιξε ένα μέρος αφιερωμένο στο καλό κρασί και στις νόστιμες μπουκιές που μπορούν να το συνοδεύσουν, το επόμενο after work στέκι για χαλαρές βραδιές και συζητήσεις.

Psyche

Αν έχετε ανεβοκατέβει την Ερμού πάνω από μια φορά μάλλον θα έχετε κοντοσταθεί μπροστά στη βιτρίνα του Αλεξανδράκη η οποία ξεχωρίζει έντονα ανάμεσα σε όλες τις υπόλοιπες, καθώς πρόκειται για την πιο παλιά του εμπορικού δρόμου και μοιάζει μέχρι σήμερα με χρονοκάψουλα.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε εκεί κατευθυνθείτε απέναντι, στον μικρό πεζόδρομο της Κορνάρου. Στο δεξί σας χέρι θα δείτε μια επίσης μικρή στοά, στο τέρμα της θα συναντήσετε ένα κατάφυτο αίθριο και τα τραπέζια της καινούργιας άφιξης του κέντρου που έχει αφιερωθεί στην απόλυτη νέα και ποιοτική τάση που φαίνεται πως ήρθε για να μείνει και δεν είναι άλλη από το κρασί.

Σε ένα κτίριο της δεκαετίας του ‘30, στο ψηλοτάβανο ισόγειό του, το Psyche έχει στηθεί σε ένα φοβερά προνομιακό σημείο αφού ενώ βρίσκεται τόσο κεντρικά μοιάζει να είναι αλλού, χιλιόμετρα μακριά από τη βαβούρα της πόλης – δεν θα ακούσετε τίποτα όση ώρα μείνετε εκεί, θα δείτε όμως τον αττικό ουρανό.

Αυτή τη στιγμή προσφέρονται δεκαεπτά ετικέτες στο ποτήρι, οι οποίες θα ανανεώνονται συχνά, όπως και οι προτάσεις που θα συγκεντρώνουν στη walk in κάβα τους, από την οποία θα μπορούμε να επιλέξουμε κρασί αναλόγως με τα γούστα μας και με τη βοήθειά τους, αν θέλουμε να δοκιμάσουμε και κάτι πέρα από τον σύντομο κατάλογό τους. 

Kαι αυτή η στοά διατηρεί κάτι από το παρελθόν της: Τα τραπέζια του wine bar στέκονται μπροστά από ένα παλιό κατάστημα γραφικών τεχνών. Οι δημιουργοί του Psyche, η Αμαλία Αυγέρη και ο Αντώνης Μούγιας είδαν σε αυτό το σημείο στοιχεία της παλιάς Αθήνας και γοητεύτηκαν.

Πρώτος τους πελάτης ήταν ένας άντρας, μεγάλος σε ηλικία, που μπήκε στο μαγαζί πριν καλά-καλά αυτό ξεκινήσει επίσημα τη λειτουργία του. Ζήτησε έναν χυμό πορτοκάλι και όταν εκείνοι τον ενημέρωσαν πως σερβίρουν μόνο κρασί παρήγγειλε ένα ποτήρι.

«Δεν θα το πιστέψετε αλλά εδώ με είχε στείλει ο πατέρας μου κάποτε για να κάνω την πρακτική μου στη χρυσοχοΐα, εδώ λειτουργούσε ένα από τα καλύτερα εργαστήρια της πόλης», τους είπε δείχνοντας στο βάθος του μαγαζιού, εκεί όπου οι σημερινοί του ένοικοι έχουν πλέον διαμορφώσει την κάβα τους.

Ο Αντώνης Μούγιας λέει πως είναι εδώ και περίπου δύο δεκαετίες όνειρό του ήταν να ανοίξει ένα εστιατόριο, αφού το χόμπι του όλα αυτά τα χρόνια ήταν να μαζεύει φίλους στην ταράτσα του, να τους μαγειρεύει και να ανοίγουν κρασιά από την πλούσια κάβα του. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Εκείνη απασχολείται εδώ και χρόνια στον τομέα της περιποίησης και της ομορφιάς, διατηρώντας τους δικούς της χώρους στο Κολωνάκι και το Σύνταγμα. Εκείνος είναι ψυχίατρος.

Οι δυο τους συναντήθηκαν τυχαία, όταν ένας κοινός τους φίλος μάγειρας κατάλαβε, μιλώντας με τον καθένα ξεχωριστά, ότι έχουν στο μυαλό τους το ίδιο concept, ένα μέρος με ποιοτικές προτάσεις σε κρασί, με φαγητό που μπορεί να μοιραστεί στη μέση, με νόστιμες μπουκιές που θα συνοδεύουν τα ποτήρια των επισκεπτών τους, αλλά και των ίδιων.

Ο Αντώνης Μούγιας λέει πως είναι εδώ και περίπου δύο δεκαετίες όνειρό του ήταν να ανοίξει ένα εστιατόριο, αφού το χόμπι του όλα αυτά τα χρόνια ήταν να μαζεύει φίλους στην ταράτσα του, να τους μαγειρεύει και να ανοίγουν κρασιά από την πλούσια κάβα του στην οποία κρύβει μέχρι σήμερα Σαντορίνες δεκαετίας και ξινόμαυρα δεκαπενταετίας, ετικέτες που δεν κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά και θα εμπλουτίσουν την κάβα του Psyche.

Όσο για την παρέα της ταράτσας, αυτή έχει συμβάλει πολύ στο στήσιμο του wine bar με διάφορους τρόπους, συνδέεται με τα πιάτα που τρώμε αλλά και με τις προτάσεις που βρίσκουμε στην οινική του λίστα. 

Το φαγητό που προσφέρουν λοιπόν βασίζεται σε συνταγές που έχουν σερβιριστεί όλα αυτά τα χρόνια στην ταράτσα του Αντώνη Μούγια, φροντισμένες και ελαφρώς πειραγμένες από τον σεφ τους Άγγελο Γρηγοράτο. Από την πλευρά της, η Αμαλία Αυγέρη είχε στο μυαλό της ένα μενού με γεύσεις που δεν θα μας βαραίνουν, που θα λειτουργούν συνοδευτικά με το κρασί και τις συζητήσεις που αυτό βοηθάει να ανοίξουν. 

Τη λίστα των κρασιών έχει διαμορφώσει ο σομελιέ τους Λάμπρος Σιαφάκας και είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον έγχωριο και τον διεθνή αμπελώνα. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Ετοιμάζουν λοιπόν ένα πολύ ωραίο ταρτάρ με ψάρι ημέρας –εμείς το πετύχαμε με τσιπούρα– και φρέσκιες γαρίδες, με τζίντζερ και λάιμ πάνω σε ψωμί ολικής άλεσης από τον φούρνο του Κολιού, χτένια με σάλτσα εσπεριδοειδών, τζίντζερ και κρέμα κουνουπιδιού, γαύρο μαρινάτο με πιπεριές και ψωμί από προζύμι με βασιλικό, μανιτάρια αρωματισμένα με φρέσκο βούτυρο, θυμάρι και ξύσμα από λεμόνι και ένα πολύ τρυφερό μοσχαρίσιο φιλέτο από το κρεοπωλείο του Αλαφούζου στα Πετράλωνα αρωματισμένο με βούτυρο και θυμάρι, που φτάνει στο τραπέζι με baby πατάτες αντιναχτές – με τη φλούδα τους, δηλαδή, με σπόρους κόλιανδρου και κόκκινο κρασί. 

Καμαρώνουν για την ποικιλία τυριών τους, που «μπορεί να μην είναι πολύ εντυπωσιακή στο μάτι αλλά είναι συγκλονιστική σε γεύση», για την οποία προμηθεύονται κασέρι από τον Βόλο, γραβιέρα και ένα κασέρι με βασιλομανίταρο από την Κοζάνη, κρασοτύρι από τη Φλώρινα, μια κρητική γραβιέρα δωδεκάμηνης παλαίωσης, ένα γαλοτύρι από το Ηράκλειο, ένα πολύσπορο κρακεράκι από τη Χαλκιδική, ένα τσάτνεϊ αγγουριού από την Έδεσσα και ένα τσάτνεϊ κρεμμύδι που φτιάχνει ο ίδιος ο σεφ.

Στον μαυροπίνακα που θα τοποθετήσουν σύντομα πάνω από την ανοιχτή τους κουζίνα θα βλέπουμε τα πιάτα αλλά και τα ποτήρια ημέρας. 

Το φαγητό που προσφέρουν βασίζεται σε συνταγές που έχουν σερβιριστεί όλα αυτά τα χρόνια στην ταράτσα του Αντώνη Μούγια. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Τη λίστα των κρασιών έχει διαμορφώσει ο σομελιέ τους Λάμπρος Σιαφάκας και είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον εγχώριο και τον διεθνή αμπελώνα, όπως και στα διαφορετικά στυλ που μπορεί να έχει η ίδια ποικιλία, αναλόγως με την οινοποίηση και την περιοχή. Έτσι βρίσκουμε τόσο έντονα αρωματικά sauvignon blanc από τη Νέα Ζηλανδία όσο και πιο αυστηρά από τους αμπελώνες του Chablis.

Στο Psyche φιλοξενούν και πολλούς μικρούς Έλληνες οινοπαραγωγούς, γηγενείς ποικιλίες, κρασιά φυσικά ή προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή τη στιγμή προσφέρονται δεκαεπτά ετικέτες στο ποτήρι, οι οποίες θα ανανεώνονται συχνά, όπως και οι προτάσεις που θα συγκεντρώνουν στη walk in κάβα τους, από την οποία θα μπορούμε να επιλέξουμε κρασί αναλόγως με τα γούστα μας και με τη βοήθειά τους, αν θέλουμε να δοκιμάσουμε και κάτι πέρα από τον σύντομο κατάλογό τους. 

Γιατί έδωσαν αυτό το –όχι και τόσο εύηχο, όπως παραδέχονται οι ίδιοι– όνομα στο μαγαζί τους, γιατί συνέδεσαν το κρασί και το τσιμπολόγημα με την έννοια της ψυχής; «Οι δουλειές μας είναι διαφορετικές, αλλά στόχος τους είναι να κάνουν τον κόσμο ευτυχισμένο, η καθεμία με τον τρόπο της. Όπως λοιπόν η επίσκεψη σε ένα κομμωτήριο και η ψυχοθεραπεία μάς βοηθούν να νιώσουμε καλά, έτσι πιστεύουμε πως το φαγητό και το ποτό είναι πράγματα που μπορούν να κάνουν τους περισσότερους από εμάς χαρούμενους». 

Κορνάρου 4, Σύνταγμα, 2103221271

Η Αμαλία Αυγέρη είχε στο μυαλό της ένα μενού με γεύσεις που δεν θα μας βαραίνουν, που θα λειτουργούν συνοδευτικά με το κρασί και τις συζητήσεις που αυτό βοηθάει να ανοίξουν. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO