Τα έχουμε ξαναπεί: Αν υπάρχει μια πολύ ζωντανή καινούργια πιάτσα εξόδου αυτή τη στιγμή στα Εξάρχεια, αυτή είναι η Ασκληπιού, εκεί που βγαίνουν όλοι. Η Ασκληπιού είναι ο δρόμος των μπαρ, έχει μέρη που μετράνε χρόνια παραμονής εκεί και πιο πρόσφατες αφίξεις που προσέλκυσαν νέες φουρνιές στη βραδινή βάρδια, κόσμο που επιλέγει σταθερά τον δρόμο για την έξοδό του. Οι αφίξεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια εκεί έχουν αναδειχθεί σε places to be, για διαφορετικούς λόγους.
Στα πρώτα νούμερα του δρόμου λειτουργούσε κάποτε ο Ρινόκερως, το μπαρ που είχε το δικό του κοινό χάρη στον indie rock χαρακτήρα που του είχε δώσει ο Βασίλης Δουβίτσας με τους δισκοθέτες που επέλεγε και τις δικές του μουσικές εμμονές. Το μπαρ, που απευθυνόταν σε όσους αρέσκονταν να απολαμβάνουν το ποτό τους καθισμένοι ψηλά, ήταν και το αφτεράδικο του δρόμου.
Καθώς ήταν ένα μπαρ που είχε για ναυαρχίδα του την καλή του μουσική, βλέπαμε τον DJ με το που μπαίναμε στο μαγαζί, δεν ήταν άβολα κρυμμένος στο βάθος, αλλά στην αρχή της ωραίας μακριάς μπάρας.
Το όνομα που έδωσαν στο μπαρ τους έχει πολλές σημασίες, εκείνοι κρατάνε αυτή του απατεώνα και του αλήτη «με την πιο ρομαντική τους έννοια. Είμαστε αυτοί που μένουμε στο περιθώριο από επιλογή, μακριά από τα πράγματα που δεν μας αρέσουν. Αυτό όμως που μας αρέσει είναι ο κύκλος και η συντροφικότητα που δημιουργεί ένα μπαρ», όπως λένε.
Εκεί στέκεται και τώρα που το μαγαζί άλλαξε χέρια και πέρασε σε κάποιους που έχτισαν τη φιλία τους πάνω στις κοινές τους μουσικές αναφορές. Έτσι κατά κάποιο τρόπο ένα κομμάτι που έχτισε ο Ρινόκερως συνεχίζει μέχρι σήμερα. Εκτός από τη χαρακτηριστική του μπάρα, στον χώρο του αριθμού 22 που διαμόρφωσε και ανανέωσε ο Θάνος Τσουνάκας υπάρχουν διάσπαρτα στοιχεία ως φόρος τιμής στο παρελθόν του μπαρ – σας αφήνω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας.
Ποιοι βρίσκονται όμως πλέον στο τιμόνι του; O Βαγγέλης Θανάσης και o Δημήτρης Μπούκουρης είναι κολλητοί φίλοι από τα δεκαπέντε τους χρόνια, όταν άρχισαν να παίζουν μαζί μουσική, κάτι που συνεχίζουν να κάνουν μέχρι σήμερα.
Παράλληλα, όταν μεγάλωσαν λίγο ξεκίνησαν να δουλεύουν για να βγάζουν το χαρτζιλίκι τους ως βοηθοί, ο ένας στο σέρβις και ο άλλος στο μπαρ, στο Theory Bar & More που άλλαξε την έξοδο του Χαλανδρίου όταν άνοιξε το 2013.
Εκεί γνώρισαν τον έναν εκ τον δημιουργό του, τον Λέλο Γεωργόπουλο, που αν ξέρετε έστω και λίγα για την αθηναϊκή μπαρ σκηνή θα τον γνωρίζετε αφού βρίσκεται πίσω από επιτυχημένα εγχειρήματά της όπως το πολυβραβευμένο The Clumsies και το Frater & Soror, στην ομάδα των οποίων βρέθηκαν και ο Βαγγέλης με τον Δημήτρη. Μετά από χρόνια συνεργασίας οι τρεις τους αποφάσισαν να συνεργαστούν και να στήσουν κάτι νέο και αυτό είναι το Knave.
Στον χώρο τους θα συναντήσετε μια τοιχογραφία του Dreyk the Pirate με τους χαρακτηριστικούς ναύτες του να μαλώνουν πάνω από μια παρτίδα χαρτιά. Εκείνος που βρίσκεται σε δύσκολη θέση βγάζει έναν βαλέ από την κάλτσα του.
Το όνομα που έδωσαν στο μπαρ τους έχει πολλές σημασίες, εκείνοι κρατάνε αυτή του απατεώνα και του αλήτη «με την πιο ρομαντική τους έννοια. Είμαστε αυτοί που μένουμε στο περιθώριο από επιλογή, μακριά από τα πράγματα που δεν μας αρέσουν. Αυτό όμως που μας αρέσει είναι ο κύκλος και η συντροφικότητα που δημιουργεί ένα μπαρ», λένε.
Επίσης, knave σημαίνει και βαλές.
Φαίνεται πως στον δικό τους κύκλο αντιστοιχεί ένα μπαρ με χαλαρή ατμόσφαιρα, που μπορεί να γίνει εύκολα στέκι, που τολμά να έχει έντονα χρώματα, που οι άνθρωποι πίσω από την μπάρα του ξέρουν από perfect serve.
Ο κατάλογός τους δεν θα σας ταλαιπωρήσει με ακατανόητες περιγραφές, τα ποτά τους είναι στη λογική «απλά αλλά όχι απλοϊκά». Πατάνε σε κλασικές συνταγές τις οποίες εμπλουτίζουν με τα δικά τους πολύ ενδιαφέροντα twists, χαλάνε τους κανόνες με δημιουργικό τρόπο.
Στο (φαινομενικά) πολύ εύκολο τζιν τόνικ συνδυάζουν το London dry gin με ξηρό βερμούτ, αποξηραμένα βερίκοκα εμποτισμένα με bitter και φυσικά, καλής ποιότητας τόνικ. Αν αυτό είναι το ποτό σας, ζητήστε σίγουρα ένα «GNTI?».
To boulevardier εκεί το λένε «Boulevaryeah» και έχει και μεσκάλ ενώ στο «Fidel» με τα δύο ρούμια έχουν προσθέσει και λευκή τεκίλα – να το επιλέξετε αν σας αρέσει η pina colada, του δίνουν τη γεύση της με καρύδα με φύλλα παντάν.
Είστε από αυτούς που ψάχνουν κάτι πράσινο στο ποτήρι σας –στο Knave λένε ότι υπάρχετε, πως είστε μια κατηγορία από μόνοι σας– ίσως κάτι με αγγούρι και τζίντζερ; Παραγγείλτε το «Greencoat» που έχει βότκα, έχει πίσκο, αχλάδι εμποτισμένο με βανίλια που του δίνει γλύκα, έχει λάιμ και φυσικά, αγγούρι και τζίντζερ.
Αν πάλι είστε της μαργαρίτας, δοκιμάστε το «Μui Bien» που είναι μια πολύ νόστιμη παραλλαγή της με τεκίλα μαγειρεμένη με πιπέρι σετσουάν και μαύρο αλάτι στο ποτήρι. Αν νοσταλγείτε παραγκωνισμένο για χρόνια pornstar, τότε για εσάς είναι το «Britney». Δροσιστικό, γλυκόξινο και εύκολο είναι το Gypsy mule ενώ το «Spritz my Ass» είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα παραλλαγή του κλασικού Aperol με περγαμόντο και raspberry.
Σε αντίθεση με άλλα στέκια της Ασκληπιού, το Knave ανοίγει από το πρωί σερβίροντας specialty καφέ – ο Δημήτρης Μπούκουρης έχει βρεθεί σε διαγωνισμούς και έχει διακρίσεις σε αυτό το κομμάτι. Σύντομα θα έχουν και κάποιες επιλογές σε bar food, σαλάτες, σάντουιτς και burger. Όσο για τη μουσική που θα ακούσουμε στο Knave, θα παίζει από RnB, soul μέχρι λίγο old - school house.
Ασκληπίου 22, Εξάρχεια