Το οικογενειακό τραπέζι, ειδικά το κυριακάτικο, ήταν πάντα κάτι σημαντικό για την ελληνική οικογένεια. Ήταν η στιγμή που η οικογένεια μαζευόταν, απολάμβανε το φαγητό, μιλούσε ο καθένας για τα δικά του, τσακωνόντουσαν κι αγαπιόντουσαν. Τα τελευταία χρόνια αυτή η παράδοση που τη βλέπουμε σε όλες τις ελληνικές ταινίες έχει καταργηθεί. Η μνήμη όμως ευτυχώς δεν σβήνει. Ούτε τα γεγονότα, ούτε τα συναισθήματα, ούτε και τα αρώματα του παρελθόντος.
Εγώ έχω την τύχη να έχω μαμά, σπουδαία μαγείρισσα. Όχι όπως λέμε όλοι για τις μαμάδες μας «είναι η καλύτερη μαγείρισσα του κόσμου» αλλά μαγείρισσα που θα μπορούσε να 'ναι σεφ. Ρουμελιώτισσα κόρη μητέρας που υπήρξε επίσης μεγάλη μαγείρισσα, ξέρει όλα τα παραδοσιακά φαγητά, μα και τη διεθνή κουζίνα. Οι αστικές οικογένειες της εποχής της γιαγιάς μου φτιάχνανε τον τραχανά, ξέρανε να φτιάχνουν και μια Πάβλοβα όμως. Αν έγραφα για όλα τα ωραία φαγητά που φτιάχνει η μητέρα μου, θα χρειαζόταν ολόκληρη σελίδα. Έτσι, ενδεικτικά, λοιπόν, θα πω για τις υπέροχες πίτες της. Μια πολύ αγαπημένη μου, που μου φέρνει γλυκές αναμνήσεις στο μυαλό, είναι η γλυκιά κολοκυθόπιτα. Μια πίτα που, εκτός από την κολοκύθα, έχει πολλή ζάχαρη και κανέλα.
Κάθε φορά που τη φτιάχνει μοσχοβολάει το σπίτι και νομίζω πως γυρνάω πίσω τον χρόνο, ξαναγίνομαι παιδί και κάθομαι στο οικογενειακό τραπέζι περιτριγυρισμένη από τους γονείς, την αδελφή μου και τους παππούδες μας.
H Mιμή Ντενίση είναι ηθοποιός.