Το σκηνικό είναι παραμυθένιο. Τα φορέματα θεία. Η έρευνα ενδελεχής. Τα ντοκουμέντα ανατριχιαστικά. Το στήσιμο αριστοτεχνικό. Οι λεπτομέρειες συγκινητικές. Τα πορτρέτα του επιβλητικά. Ο στολισμός, αυτός που θα διάλεγε κι εκείνος: λουλούδια. Και τα λόγια του σκόρπια παντού, σαν χρησμοί.
«Η μόδα είναι μια έκφραση πίστης. Σε αυτό τον κόσμο που ζούμε, που τα μυστικά μας αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο, που η εμπιστοσύνη μας προδίδεται και οι αποκαλύψεις είναι στημένες, η μόδα είναι η ενσάρκωση του μυστηρίου. Η καλύτερη απόδειξη της μαγείας».
Ατελείωτα μέτρα τούλι, περίτεχνα κεντήματα, θηλυκότητα, μαγικά σχέδια, πρωτοποριακές γραμμές που καθόρισαν την ιστορία της μόδας, πλημμύρισαν το Musée des Arts Décoratifs στο Παρίσι και έπειτα το Victoria & Albert στο Λονδίνο, με τη μεγαλειώδη έκθεση «Christian Dior: Designer of Dreams» . Ο οίκος μόδας ανέβασε χθες ένα πολύ χορταστικό βίντεο από το making of της έκθεσης. Η ρετροσπεκτίβα «Christian Dior: Couturier du Rêve» που παρουσιάστηκε το 2017 στο Musée des Arts Decoratifs του Παρισιού συνέπεσε με τον εορτασμό των 70ών γενεθλίων του οίκου. Πάνω σε αυτήν την έκθεση στηρίχτηκε και η αγγλική εκδοχή. Ωστόσο, στις 230 δημιουργίες υψηλής ραπτικής που φιλοξενήθηκαν στη γαλλική πρωτεύουσα είχαν προστεθεί 100 ακόμα, ενώ είχε στηθεί μια ολοκαίνουρια ενότητα με το χαρακτηριστικό βρετανικό twist, που διερευνά τη γοητεία που ασκούσε στον σχεδιαστή η λονδρέζικη κουλτούρα.
Οι δεσμοί του Κριστιάν Ντιόρ με τους Βρετανούς ήταν πανίσχυροι και δεν περιορίζονται στις... υποκλίσεις που έκανε στη βασιλική οικογένεια (είναι γνωστή η στενή σχέση του με την πριγκίπισσα Μαργαρίτα, όπως και οι πριβέ επιδείξεις που έδινε για τους γαλαζοαίματους).
Οι δεσμοί του Κριστιάν Ντιόρ με τους Βρετανούς ήταν πανίσχυροι και δεν περιορίζονται στις... υποκλίσεις που έκανε στη βασιλική οικογένεια (είναι γνωστή η στενή σχέση του με την πριγκίπισσα Μαργαρίτα, όπως και οι πριβέ επιδείξεις που έδινε για τους γαλαζοαίματους).
«Σε καμία άλλη χώρα στον κόσμο, εκτός από τη δική μου, δεν μου αρέσει τόσο ο τρόπος ζωής. Αγαπώ την αγγλική ευγένεια, την αρχιτεκτονική, αγαπώ ακόμη και την αγγλική κουζίνα» είχε παραδεχτεί ο ίδιος επανειλημμένα.
Με τον τρόπο, λοιπόν, που οι Βρετανοί τηρούν το πρωτόκολλο και τιμούν τις δοκιμασμένες στον χρόνο σχέσεις ετοίμασαν μια συναρπαστική έκθεση στον δικό τους ναό της μόδας για τον άνθρωπο που αποθέωσε την αρχετυπική ομορφιά (μην ξεχνάμε με πόση φροντίδα και λατρεία έστησαν το 2015 την αντίστοιχη έκθεση προς τιμήν του Αλεξάντερ ΜακΚουίν αλλά και αυτή για τον Κριστόμπαλ Μπαλενσιάγκα πρόπερσι).
Η περιήγηση στο σύμπαν του Ντιόρ περιλαμβάνει όλους εκείνους τους σταθμούς που τον έκαναν συνώνυμο της γαλλικής μόδας και φινέτσας: την εμβληματική τουαλέτα που φόρεσε η καλή του φίλη πριγκίπισσα Μαργαρίτα για τα 21α γενέθλιά της (ένα πανέμορφο λευκό τούλινο φόρεμα με έναν ώμο και μοναδικά κεντήματα, με το οποίο πόζαρε στον φακό του Σεσίλ Μπίτον), τα παραμυθένια βραδινά φορέματα που καθόρισαν τον τρόπο που οι γυναίκες συνδιαλέγονταν με τη σεξουαλικότητά τους (τι ωραία που τα έστησαν στην ενότητα «Ballroom»), τα φουστάνια-γλυπτά που σχεδίαζε με πάθος, ένα τμήμα αφιερωμένο στη μεταφυσική σχέση του με τα αρώματα, στιγμές από τα ατελείωτα ταξίδια που έκανε, αμέτρητα προσωπικά αντικείμενα και γούρια, το περίφημο ασπρόμαυρο ταγέρ (Τhe «Bar» Suit) από την πρώτη του συλλογή του 1947 που άλλαξε για πάντα τις ισορροπίες μεταξύ ραπτικής και θηλυκότητας.
«Ήθελα να δημιουργώ ρούχα που ακολουθούν τις καμπύλες του γυναικείου σώματος, που διαμορφώνονται από το περίγραμμα του κορμιού που τα φορά. Γι' αυτό τονίζω τη μέση, τον όγκο των γοφών και δίνω έμφαση στο μπούστο» έλεγε, λανσάροντας τέλη της δεκαετίας του '40 το περίφημο new look.
Εκεί, εκτός από το φόρεμα της πριγκίπισσας Μαργαρίτας, θαυμάζει κανείς μια σειρά από δημιουργίες που φόρεσαν πρόσωπα της υψηλής κοινωνίας της χώρας, όπως η Νάνσι Μίτφορντ και η χορεύτρια Μαργκότ Φοντέιν.
Πάντως, αν κάτι αξίζει να κρατήσει κανείς από τη λαμπερή δοργάνωση (η επιμελήτρια μόδας του V&A, Οριόλ Κάλεν, είχε το γενικό πρόσταγμα στην Αγγλική έκθεση), είναι ο υποδειγματικός τρόπος που μελετούν, διαχειρίζονται και χτίζουν το αφήγημά τους. Κάτι που στην περίπτωση του Κριστιάν Ντιόρ δεν αφορά μόνο τα δικά του επιτεύγματα αλλά και τη σφραγίδα που άφησαν στην ιστορία του οίκου οι έξι καλλιτεχνικοί διευθυντές που τον διαδέχτηκαν (στην έκθεση το τμήμα αυτό το ονόμασαν «Designers for Dior»).
Ο one and only Ιβ Σεν Λοράν, ο Μαρκ Μποάν, που υπήρξε η ήρεμη δύναμη της επιχείρησης επί τρεις δεκαετίες, ο ευγενής Ιταλός Τζιανφράνκο Φερέ, ο ευφυής επαναστάτης Τζον Γκαλιάνο, ο ντροπαλός Ραφ Σίμονς και από το 2016 η πρώτη γυναίκα στο τιμόνι του, η πανάξια Μαρία Γκράτσια Κιουρί.
Ναι, είναι η ίδια γυναίκα που πριν από λίγες μέρες παρουσίασε στο Παρίσι τη νέα κολεξιόν του οίκου κάτω από μια πελώρια τέντα τσίρκου, με μοντέλα που παρέλασαν φορώντας τουαλέτες εμπνευσμένες από τους καλλιτέχνες τσίρκου, χορευτές που έκαναν ακροβατικά και μεγέθυναν τη μαγεία και το μυστήριο, περίεργα πλάσματα που στροβιλίζονταν ανάμεσα στους υψηλούς καλεσμένους των πρώτων σειρών (βλέπε Κριστίν Σκοτ Τόμας, Μόνικα Μπελούτσι, Μπιάνκα Τζάγκερ, Φελίσιτι Τζόουνς).
Οι θεωρητικοί της υψηλής ραπτικής διέκριναν τις σαφείς αναφορές στη θρυλική φωτογράφιση του Ρίτσαρντ Αβεντον «Dovima with Elephants» (1955), όπου τα μοντέλα πόζαραν με τουαλέτες Ντιόρ ανάμεσα σε αληθινούς ελέφαντες. Κάπως πρέπει να δαμάσει και η Κιούρι το θηρίο που κρατά στα χέρια της...