Στην καρδιά της ερήμου Καρακούμ στην κεντρική Ασία και συγκεκριμένα στο Τουρκμενιστάν εδρεύει ένα από τα πιο μυστικοποθή και απολυταρχικά καθεστώτα της κόσμου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που το συγκρίνουν με το καθεστώς της Βόρειας Κορέας και ένας από τους προφανείς λόγους είναι η δυνατή προπαγανδιστική μηχανή του. Από άκρη σε άκρη η χώρα είναι διάσπαρτη με μνημεία και λατρευτικά αγάλματα κάτι που επίμονα φρόντιζε ο πρώην Πρόεδρος Saparmurat Niyazov με χαρακτηριστικότερο το ολόχρυσο άγαλμα ύψους 12 μέτρων που δέσποζε στον ορίζοντα της πρωτεύουσας Ashgabat ( Πόλη της Αγάπης) καθώς περιστρεφόταν ταυτόχρονα με τον ήλιο σε μια ασιατικού τύπου λουδοβίκεια έκφραση μεγαλομανίας.
Το περιστρεφόμενο άγαλμα φρόντισε επιμελώς να απομακρύνει ο διάδοχός του, ο σημερινός πρόεδρος Gurbanguly Berdymukhamedov που ανέλαβε την εξουσία το 2006. Η όποια ηπιότερη και ευγενέστερη μορφή προπαγάνδας έδειξε αρχικά ο Berdymukhamedov εξαφανίστηκε μετά την ανέγερση ενός πανύψηλου μνημείου όπου ο χρυσός έφιππος εαυτός του στέκεται πάνω σε ένα οδοντωτό λευκό μαρμάρινο βράχο ύψους 20 μέτρων. Και επειδή η λατρεία της προσωπικότητας του προέδρου είναι σοβαρή υπόθεση ο Berdymukhamedov που έχει υιοθετήσει τον επίσημο τίτλο "Arkadag" δηλαδή "Προστάτης" έχει επίσης γεμίσει την πρωτεύουσα με τεράστιες νέον εικόνες του ενώ μικρότερης κλίμακας αγάλματά του φροντίζουν να επισκιάσουν αυτά του προκατόχου του.
Ενώ το μάτσο στυλ της προπαγάνδας του Berdymukhamedov αναδεικνύει τόσο την αρρενωπότητά του όσο και την κυριαρχία του πάνω στο φυσικό περιβάλλον, επίσης υπογραμμίζει την πίστη της ελίτ στον ισχυρό.
Πάντως η ταύτιση με τη Βόρεια Κορέα δεν σταματά στην προπαγάνδα. Το καθεστώς του Berdymukhamedov έχει καταστρέψει συστηματικά οποιαδήποτε αντιπολίτευση μέσω επιτήρησης και βασανιστηρίων, η ελευθερία του τύπου είναι ανύπαρκτη ενώ η εκπαίδευση στρατευμένη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει επαναστατική διάθεση. Η αξία του ηγέτη είναι μια καθημερινή συζήτηση των ανθρώπων της κεντρικής Ασίας όπου το χάος της δεκαετίας του 1990, η αναποτελεσματικότητα των επαναστάσεων του Κιργιζιστάν το 2005 και το 2010 και ο πόλεμος στην Ουκρανία θεωρούνται ευρέως ως μεγαλύτερες δυσκολίες από τις όποιες υπερβολές του status quo.
Το ιδιαίτερο στην περίπτωση του Τουρκμενιστάν είναι ότι επικρατεί ένα είδος ιδεολογικής ουδετερότητας. Είναι ένα σπάνιο φαινόμενο ότι μια ολοκληρωτική πετρελαιοχώρα (δικτατορία δηλαδή που την εξουσία την έχουν οι κατέχοντες τα πετρέλαια) στο κέντρο των ανταγωνιστικών μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων είναι τόσο έντονα αρνητική στην εξωτερική πολιτική εκτός από το εμπόριο φυσικού αερίου, πράγμα που σημαίνει ότι είναι σε θέση να εστιάσει την παράνοια της και να προβάλει την υπερηφάνειά της σχεδόν αποκλειστικά προς το εσωτερικό. Ενώ το μάτσο στυλ της προπαγάνδας του Berdymukhamedov αναδεικνύει τόσο την αρρενωπότητά του όσο και την κυριαρχία του πάνω στο φυσικό περιβάλλον, επίσης υπογραμμίζει την πίστη της ελίτ στον ισχυρό. Η κυρίαρχη κουλτούρα του ολοκληρωτικού ηγέτη παραμένει αδιαμφισβήτητη, ενώ οι υπερβολές μεγαλομανίας δεν είναι μόνο ανεκτές αλλά και ενθαρρύνονται από την κλίκα γύρω του, που στηρίζονται στην προστασία του για τον πλούτο και την προσωπική τους ασφάλεια.
Πουθενά δεν είναι πιο εμφανής η λατρεία της προσωπικότητας του Berdymukhamedov απ' ότι στα δύο μεγάλα μουσεία της χώρας, στο Ashgabat και στη βόρεια πόλη Mary. Στο Mary museum, όπως ισχυρίζονται οι επίσημες αρχές του Τουρκμενιστάν φιλοξενούνται περισσότερα από 40.000 αντικείμενα. Μεταξύ αυτών πάρα πολλές φωτογραφίες του ηγέτη της χώρας που επιδεικνύει με χάρη και χαμόγελο τις πολλές ικανότητες και ταλέντα του. Με τη μικρή βοήθεια του photoshop βέβαια. Δείτε μερικές:
Τα στοιχεία από το Little Atoms