Οι φουτουριστικές κατασκευές του Ζενέτου, του Ξάστερου και του Δεσποτίδη στα '60s και στα '70s ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους, τόσο μπροστά που ελάχιστοι πήραν είδηση ότι το μέλλον είχε ήδη σχεδιαστεί στην Ελλάδα...
Το Στρογγυλό του Τάκη Ζενέτου
Ο Τάκης Ζενέτος ήταν μέγας οραματιστής, ένας Έλληνας αρχιτέκτονας που ανήκει χωρίς κανένα ίχνος αμφισβήτησης στον στενό κύκλο των διεθνών πρωτοπόρων του μοντερνισμού των αρχών της δεκαετίας του '60. Με την ουτοπική πρόταση της «Ηλεκτρονικής πολεοδομίας» που διατυπώνει το 1962, αλλά που έχει ήδη συλλάβει από τα προηγούμενα χρόνια, κινείται στο ίδιο πλαίσιο και υιοθετεί τα ίδια κίνητρα με ξένους συναδέλφους του, όπως τους Ιάπωνες μεταβολιστές, τον N.Miljutin (της γραμμικής πόλης), τον Le Corbusier, τον F. L. Wright ή τον K. Tange. Επεξεργάζεται κατά φάσεις ένα σχέδιο δημιουργίας ευέλικτων μεγαπόλεων-οικιστικών συγκροτημάτων που φτάνουν ώς τα όρια της βιώσιμης ατμόσφαιρας και οργανώνονται σε επάλληλα επίπεδα, αναρτημένα από καλώδια πάνω από τις υπάρχουσες «ιστορικές» πόλεις και το φυσικό περιβάλλον. Αυτές οι μεγαπόλεις, ένα είδος τεράστιου ιστού αράχνης, χαρακτηρίζονται από μία μεταβλητή ευελιξία και αναπτύσσονται σταδιακά στο χρόνο. Η ηλεκτρονική τεχνολογία εξασφαλίζει την επικοινωνία και το δίκτυο πολλαπλών συνδέσεων, αλλά και την διεκπεραίωση όλων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως: εργασία, εκπαίδευση, μεταφορές. Η πιο ριζοσπαστική παράμετρος στην ιδέα του Ζενέτου είναι η αποκαλυπτική έμφαση στο στοιχείο της ηλεκτρονικής, η προφητική αναφορά σε μια φιλική τεχνολογία που επρόκειτο από τότε να αλλάξει ριζικά την πορεία του πλανήτη.
Διαβάστε τη συνέχεια στο ΓΚΡΕΚΑ