ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.8.2015 | 16:34

Διαφορά ηλικίας

Βρίσκομαι στα 28 αισίως και έχω κάνει 2 μεγάλες σχέσεις. Τον τελευταίο 1.5 χρόνο είμαι μόνη και έχω βγει με αρκετούς άντρες, όλους μεγαλύτερους μου από τους οποίους έχω απογοητευτεί οικτρά. Ο κυριότερος λόγος ήταν η ασυνέπεια λόγων και έργων που έδειχναν όλοι χωρίς εξαίρεση.Γνώρισα πρόσφατα λοιπόν ένα παιδί το οποίο είναι 26. Έχουμε βγει 3-4 φορές και φαίνεται εξαιρετικό άτομο, με τα μυαλά στο κεφάλι, καλό χαρακτήρα, σταθερή δουλειά, και το κυριότερο συνέπεια. Λέμε έχουμε ραντεβού 9, είναι εκεί 9 παρά ένα. Λέει θα σε πάρω σε μισή ώρα, παίρνει σε μισή ώρα.Το ερώτημα είναι: να προχωρήσω σε σχέση μαζί του? Του έχω ξεκαθαρίσει ότι εγώ ψάχνω για μια κατάσταση η οποία μελλοντικά θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι, και όχι για ένα απλό τσιλιμπούρδισμα. Τον χρόνο μου δεν θέλω να τον χάνω με άτομα που δεν είναι on the same page. Αυτός φαίνεται να είναι θετικός αλλά φοβάμαι ότι μετά τον πρώτο ενθουσιασμό θα κάνει πίσω, όπως άλλωστε θα έκαναν και οι περισσότεροι άντρες της ηλικίας του. Any ideas?
4
 
 
 
 
σχόλια
Εξομολογούμενη, το παιδί είναι πολύ μικρό για γάμους και όλα αυτά. Μπορεί να είναι η εξαίρεση του κανόνα και να έχεις πιάσει το τζόκερ και τον καλύτερο μελλοντικό σύζυγο, αλλά πιστεύω ότι στα 26 του το τελευταίο που τον νοιάζει είναι να παντρευτεί και να ζήσει βίον ανθόσπαρτο. Και μέχρι να συνευρεθείτε επί της αυτής κλίνης, δε θα ακούσεις και πολλά ''όχι'' σε όσα λες...
Τι να σου πώ?Προσωπικά δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεκινήσω μια σχέση με προυποθέσεις τέτοιου τύπου.Οταν έχεις σοβαρή σχέση,έχεις σοβαρή σχέση.Το νιώθεις και πάει απο μόνο του το πράγμα χωρίς να το τραβάμε απο τα μαλλιά.Γενικώς, δεν πιστεύω ότι μια σχέση αποκτά σοβαρότητα λόγω γάμου.Οπως καταλαβαίνεις,έχουμε τελείως διαφορετικές απόψεις,αν όμως θέλεις μία άλλη οπτική,σκέψου μήπως σαμποτάρεις μόνη σου τον εαυτό σου.Θα μπορούσες ας πούμε πρώτα να ξεκινήσεις μια σχέση μαζί του και μετά να κρίνεις πώς θα το χειριστείς.Αν ήμουν άντρας θα είχα τρομάξει αν κάποια άνοιγε κουβέντα για γάμο μετά απο τρία,τέσσερα ραντεβού.