ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.11.2014 | 02:50

7 ηθοποιοί, 7 κλίνες, 1 στοά στο κέντρο της Αθήνας , 1 κοινός παρανομαστής...

Βγάζεις τα παπούτσια σου, τα τοποθετείς στο κρύο μαρμάρο της στοάς Ορφέως, σηκώνεις το πάπλωμα ,ξαπλώνεις στην αριστερή πλευρά του κρεβατιού, και επί 10’ λεπτά έρχεσαι αντιμέτωπος με μια άγνωστη που ξυπνάει τόσο απροσδόκητα αναμνήσεις βαθιά θαμμένες μέσα στο υποσυνείδητό σου. «Υπήρξε κάποια στιγμή που έμεινες μόνος...» είναι οι πρώτες λέξεις που τόσο βασανιστικά περιμένεις να βγουν από το στόμα της άγνωστου ηθοποιού που μοιράζεται μαζί σου το μέρος στο οποίο αναπτύσσουμε την μεγαλύτερη μας οικειότητα. Στην βιωματική ενδοσκόπηση που σε υποβάλει ο ρηξικέλευθερος και πολυτάλαντος καλλιτέχνης Φερνάντο Ρούμπιο, πρέπει να μείνεις σιωπηλός και να υπομείνεις τις σκέψεις σου χωρίς να τις εκφράσεις, ακόμη και τα δάκρυα σου. Γιατί, για τον Αργεντίνο δημιουργό είναι πιο σημαντική η σιωπή από τις λέξεις, καθώς η αμηχανία που μας δημιουργεί μας υποβάλλει αυτόματα σε μια διαδικασία εγρήγορσης και αναταραχής. Αλλά το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο της παράστασης «Todo lo que esta a mi ladο» ( Όσα είναι δίπλα μου), δεν είναι το που πραγματοποιείται, αλλά το πόσο αβίαστα καταφέρνει με το ίδιο μοτίβο να σε πείθει πως προσαρμόζεται πάνω σου. Σε βάζει να πιστεύεις πως η ηθοποιός μέσα από την επίμονη και καθηλωτική ματιά της επιτυγχάνει να ανοίξει το κουτί με τα πιο απόκρυφα βιώματα σου, ένα κουτί που τόσο καλά είχες καταχωνιάσει στο υποσυνείδητο σου. Για το δεκάλεπτο εσωτερικό ταξίδι που μας προσφέρει ο δημιουργός έχει διαλέξει συγκεκριμένα το κρεβάτι ως μέσο πλέυσης, καθώς κατέ εκείνον η εγγύτητα που μας προσφέρει, ξυπνά πολύ εύκολα σχεδόν σε όλους μας συναισθήματα και συνειρμούς που διαφορετικά δεν θα ερχόντουσαν στην επιφάνεια. «Εις το επανιδείν» ψιθύρισε η μια από τις 7 Ελληνίδες ηθοποιούς που είχε διαλέξει ο Αργεντίνος visual artist και ήταν οι λέξεις κλειδιά που σήμαναν και το τέλος της ονειροπώλησης εκείνο το κατά τα άλλα συνηθισμένο βράδυ της Τετάρτης.Η πρωτοποριακή performance έλαβε μέρος για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο κέντο της Αθήνας την προηγούμενη εβδομάδα στο πλαίσιο της επί 2 χρόνια επιτυχημένης περιοδείας της σε όλο το κόσμο. V.
 
 
 
 
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ