Κινηματογραφική διασκευή του λυπητερού ρομάντσου της Τζότζο Μόϊς, με απουσία ουσιαστικής σκηνοθεσίας, και καταγραφή/περιγραφή δύο χαρακτήρων που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, και παραμένουν «διάφοροι», αν και κάνουν τα πάντα για να μην γίνουν αδιάφοροι, αφού όμως οι περιστάσεις τους φέρνουν κοντά, όχι όμως και η χημεία που θα προέκυπτε από το βάθος. Την κλασσική απροθυμία του ενός, δηλαδή του πρωταγωνιστή Γουίλ Τρέϊνορ, ενός χρυσού νέου που έχει τα πάντα, ομορφιά, καταγωγή και πλούτη, αλλά μένει ισόβια παράλυτος από ένα ατύχημα, κοντράρει η υπερβολική θετικότητα της πληβείας Λουίζα Κλαρκ, μιας κοπέλας που, για να βοηθήσει τον άνεργο πατέρα της και να συμβάλλει οικονομικά στο πατρικό σπίτι, αποδέχεται την πρόταση να γίνει νοσοκόμα και παρατρεχάμενη του αρνητικού ασθενούς, και βασικά να φτιάχνει το κέφι σε έναν άνθρωπο που δεν έχει καμία όρεξη για ζωή, πόσω μάλλον γι' αστειάκια, ακονίζοντας εναλλάξ σαρκασμό και κυνισμό πάνω στο ανεξάντλητο χαμόγελό της. Η ιστορία του πρίγκηπα και της φτωχής παραλλάσσεται με ένα ενδιαφέρον φινάλε, ασυνήθιστο για μελόδραμα που απευθύνεται στις μάζες, αλλά το μεγάλο κομμάτι του καταδικασμένου έρωτα πιέζεται από το αφόρητο cheer up της Εμίλια Κλαρκ, η οποία κάνει τα πάντα για να ξεμακρύνει από το προφίλ της Καλίσι στο Game of Thrones.