ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.6.2018 | 22:04

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ

Καλησπέρα. Πήγα δημοτικό στο Παλαιό Φάληρο κοντά στην εκκλησία της Παναγίτσας. Εκεί λοιπόν σε όλες τις τάξεις του δημοτικού είχα μια συμμαθήτρια την Ιωάννα (καταραμένη μνήμη, θυμάμαι τα πάντα, και το επίθετό της και το πρόσωπό της και όλα, πράγμα που μου συμβαίνει και βλέποντας παλιές φωτογραφίες από εκδρομές ή γενικά σχολικές φωτογραφίες, θυμάμαι επακριβώς ονοματεπώνυμα και πρόσωπα παλιών συμμαθητών).Δεν θα αναφέρω το επίθετό της. Το θέμα της εξομολόγησής μου είναι το εξής: Αυτή λοιπόν η Ιωάννα κορόιδευε τα παιδιά που φόραγαν γυαλιά.Φυσικά και μένα.Μέχρι που ήρθε η μέρα που ο οφθαλμίατρος τής είπε να βάλει κι εκείνη γυαλιά.Μια μέρα μία μητέρα ενός παιδιού από την τάξη την ρώτησε πώς νιώθει που τώρα έβαλε γυαλιά.Η Ιωάννα απάντησε πως νιώθει μια χαρά γιατί όπως τόνισε τα ωραία πράγματα όπως είναι τα μάτια της μπαίνουν πάντα πίσω από βιτρίνα!!!Κι όταν ρωτήθηκε γιατί όσο καιρό δε φόραγε γυαλιά κορόιδευε όσους φόραγαν απάντησε ότι ήταν δικό τους πρόβλημα που ένιωθαν άσχημα από την κοροϊδία της, αυτή το έκανε έτσι για την πλάκα της.Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι συνάντησα χιλιάδες τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου και στα εφτά μου και στα δέκα μου και στα δεκαπέντε μου και στα δεκαοχτώ μου και στα είκοσι και στα τριάντα μου και στα τριάντα τέσσερά μου χρόνια κτλ... κτλ...Είναι οι λεγόμενοι άνθρωποι: κάνω και λέω ό,τι θέλω και κυρίως ό,τι δε θέλουν να μου κάνουν ή να μου πουν.Γι' αυτό βλέπουμε κάποιους ανθρώπους να κριτικάρουν πανεύκολα τους ανασφαλείς ανθρώπους, τους μόνους ή όσους κι όσες έχουν κολλήματα με τα κιλά τους και νιώθουν ή πολύ εύσωμοι ή πολύ αδύνατοι ή όσους δεν έχουν κάποιες δεξιότητες ή όσες και όσους έχουν ανασφάλειες με την εξωτερική τους εμφάνιση.Και μετά πετάνε κάτι του τύπου: λύστε τα ψυχολογικά σας και τέτοια.Δηλαδή σε κριτικάρω αρνητικά, σε σχολιάζω αρνητικά, σε κατακρίνω αλλά μετά ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ που παίρνεις στα σοβαρά όσα λέω γιατί έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση.Είναι μια ολόκληρη στάση ζωής αυτό και ξεκινάει από την ανατροφή που έχει ο καθένας από το σπίτι του.Μπράβο πάντως σε όσες και όσους ακόμα κι αν δεν είχαν καλή ανατροφή από το σπίτι τους, μεγαλώνοντας παρέμειναν άνθρωποι κι αγωνίστηκαν για να παραμείνουν άνθρωποι και δεν κρίνουν για να μην κριθούν.Μπράβο και σε όσους είχαν καλή ανατροφή εξαρχής από το σπίτι τους και μεγαλώνοντας την διατήρησαν στη ζωή τους.Συνήθως όποιοι άνθρωποι κοροϊδεύουν τους άλλους, ξεχνούν ότι η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει κι ότι είναι πανεύκολο να βρεθούν κι οι ίδιοι σε μειονεκτική θέση.Εύκολη κριτική κάνει ο καθένας. Το δύσκολο είναι να αποδεχτείς τους άλλους με τις αδυναμίες τους.Οι άνθρωποι που δεν το κάνουν αυτό (κι έχω συναντήσει αρκετούς τέτοιους στη ζωή μου) είναι όσοι δεν έχουν και γενικά δημοκρατικές απόψεις για τον κόσμο που ζούμε και έχουν μεγαλώσει έτσι, έχουν γίνει έτσι από μικροί για να το συνδέσω και με την ιστορία με τα γυαλιά της Ιωάννας από το δημοτικό που σας είπα παραπάνω.Άνθρωπος που δεν είναι λειψός ψυχικά αλλά αποδέχεται τις αδυναμίες και τις ανασφάλειες των άλλων δεν είναι φανατισμένος, αγαπά όλες τις ομάδες ανθρώπων, δεν έχει εθνικιστικά κολλήματα και βάζει πάνω απ' όλα τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους.Γιατί μέσα από τους άλλους γινόμαστε καλύτεροι εμείς οι ίδιοι.#δενμπορώναπάψω ναείμαισκεπτόμενοςκαιπροβληματισμένοςμεόσαζω ή βλέπωγύρωμου, sorry
10
 
 
 
 
σχόλια
Παντως εκπλησσομαι ευχάριστα από το επίπεδο και της εξομολόγησης και των σχολίων.Μπράβο σε όλους! Και ιδιαίτερα μπράβο στο φιλο Fabinas, που συγκρατηθηκε, ενώ υποπτεύομαι ότι τρωγόταν να το πει το σχολιάκι του πάλι... :-)
Παιδιά διαβάστε πιο ψύχραιμα την εξομολόγηση. Δεν κριτικάρει, ούτε λέει γενικές αμπελοφιλοσοφίες. Νιώθω πως απλά επισημαίνει δυο πράγματα για τη στάση μας προς τους άλλους. Με καλή διάθεση. Υποπτεύομαι πως είναι γραμμένη από έναν αγαπημένο και αξιόλογο σχολιαστή, που δεν εμφανίζεται πολύ συχνά..
Εγώ πάντως τη ζήλεψα την Ιωάννα.Μακάρι όταν ήμουν στην ηλικία της (και μέχρι τώρα δηλαδή) να είχα τόση αυτοπεποίθηση.Εννοείται οτι το μπούλινγκ που έκανε στους άλλους είναι κατακριτέο, αλλά σ'αυτό έχουν ευθύνη και οι γονείς και το σχολείο. Αν δεν εντοπίζεις και καταπολεμάς τέτοιες συμπεριφορές εξαρχής, δε φταίει το παιδί να πιστεύει οτι κάνει καλά.Απλά θα ήθελα να βάδιζα κι εγώ στη ζωή με τέτοια σιγουριά για τον εαυτό μου....
Καλά το πήγαινες μέχρι που το χάλασες στο τέλος, ένας αχταρμάς με τα εθνικιστικά και την αγάπη σε όλους.Εν ολίγοις, το να είμαι ευπρεπής απέναντι σε μένα και τους γύρω μου, δεν έχει να κάνει με το αν υποστηρίζω τον Ολυμπιακό ή το Λεβέντη (σε πολιτικό επίπεδο).
Αγαπητέ Διογένη, είσαι ευπρεπής και άξιος σχολιαστής ακόμα κι αν διαφωνείς. Συμφωνώ με αυτό που λες: Εν ολίγοις, το να είμαι ευπρεπής απέναντι σε μένα και τους γύρω μου, δεν έχει να κάνει με το αν υποστηρίζω τον Ολυμπιακό ή το Λεβέντη (σε πολιτικό επίπεδο). Πηγή: www.lifo.grΑλλά αυτό που αναφέρει η εξομολόγηση και πιθανόν να αντιλήφθηκες κάσπως λανθασμένα είναι ότι αν κάποιος άνθρωπος αγαπάει τους ανθρώπους με τις αδυναμίες τους και τα ελαττώματά τους, αν παραδέχεται και ο ίδιος ότι έχει ελαττώματα κι αδυναμίες και δεν το παίζει ανώτερος, αν έχει ανατραφεί από μικρός με τρόπο τέτοιο ώστε να μην χλευάζει και να μην στοχοποιεί τότε μεγαλώνοντας αυτόματα μαθαίνει να μην ξεχωρίζει τους ανθρώπους με βάση την καταγωγή, το χρώμα, τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, τα θρησκευτικά τους πιστεύω.Δηλαδή νιώθει ίσος απέναντί τους και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Ακόμα κι αν ο ίδιος δεν υιοθετεί κάποιες συμπεριφορές ή τον τρόπο ζωής των άλλων στη δική του ζωή, δεν παύει να σέβεται τις επιλογές των άλλων. Αυτό αναφέρει η εξομολόγηση.Ευχαριστώ για το σχόλιό σου.Να είσαι καλά.Καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα από αύριο.