ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθομαι για άλλο ένα βράδυ στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και όλες οι σκέψεις μου είναι σε εσένα. Για ακόμη μια φορά προσπαθώ να συγκρατηθώ να μην σου αρχίσω να σου αραδιάζω ένα κατεβατό μηνύματα που θα σου εξηγούν πόσο ερωτευμένος είμαι μαζί σου. Δεν θα υπάρξουν πολλές φορές που θα βρεθεί μπροστά σου κάποια που θα έχετε και οι δύο τόσο δυνατή αγάπη για την μουσική. Ταύτιση ακόμα και στο είδος. Και δεν είναι μόνο αυτό, στα μάτια μου είσαι μιας σπάνιας αισθητικής όμορφη γυναίκα. Και ο τύπος σου και, και, και… Θα μπορούσα να γράφω για ώρες… Μια τυχαία διαδικτυακή γνωριμιά, η ανταλλαγή των like στο ίνστα, και οι δύο μας καλλιτεχνικές οντότητες, ο καθένας στο χώρο που αναπνέει καλύτερα. Πόσο διαφορετική θα μπορούσε να ήταν η ζωή σου, η ζωή μου, η ζωή μας με το να είμαστε μαζί. Πόσο υπέροχο θα ήταν αυτό το φλερτ να μεταμορφωθεί σε μια παθιασμένη έως και καταστροφική σχέση; Ναι ξέρω δεν είμαι ο άντρας που περήφανα και αυτάρεσκα θα επιδεικνύεις στον περίγυρο σου για την εμφάνιση του. Είμαι αυτός όμως που θα σου προσφέρει απλόχερα τον χρόνο του για να σε φροντίσει. Να σε θρέψει, σωματικά και ψυχικά. Που θα επιδιώκει την ψυχική και σαρκική εξύψωση σου και του. Δεν είμαι πολιτικός και υπόσχομαι παροχές, ξέρω τι μπορώ και τι θέλω να κάνω για εσένα. Αλλά…42 χρονών και άτολμος, φοβικός. Βλέπεις η ζωή μέχρι τώρα δεν ήταν τίμια απέναντι μου. Πήρε πολλά έδωσε ελάχιστα… Ας είναι, αντέχω για την ώρα.Αυτό που δεν θα αντέξω όμως να αφήσω ακόμη μια ευκαιρία στην ευτυχία να με προσπεράσει. Και μάλλον προς τα εκεί πάω…Και όλα τα παραπάνω; Προσδοκίες, προσδοκίες ανεκπλήρωτες.Σε ευχαριστώ όμως, σε ευχαριστώ πολύ που ξυπνάς μέσα μου όλα αυτά που νόμιζα πως ήταν νεκρά.Και αυτό το “ευχαριστώ” δεν θα το δεις ποτέ γραμμένο σε κανένα μήνυμα μου, έπρεπε όμως να το βγάλω από μέσα μου.