Πολύ ωραία όλα αυτά και μπραβο στην Τζούλη. Τι γίνεται όμως όταν οι γονεις πρέπει να δουλέψουν, σαν να ήταν και οι δύο στο γραφείο;Έχω δει πάμπολλα άρθρα που λένε τι φανταστικά πράγματα μπορούμε να κάνουμε με τα παιδιά μας στην καραντίνα, αλλά κανένα που να με κάνει να ταυτιστώ, διότι δεν είμαστε όλοι στην ίδια κατάσταση. Ίσα-ίσα, που ζω μέσα στην ενοχή γιατί πρέπει να αφησω τα παιδιά μου στην τηλεόραση, ενώ ταυτόχρονα αγχώνομαι γιατί δεν προλαβαίνω να κάνω όσα πρέπει στη δουλειά.Οι εργαζόμενοι γονείς, αυτοί του 9 με 5, δεν είναι καλά. Το συζητάω με φίλους, με γνωστούς. Και δεν μπορώ να πειστώ πως θα έπρεπε να είμαι, ούτε αυτά τα άρθρα με βοηθούν.
