Πιστεύω πως δεν υπάρχει ρίσκο χωρίς φόβο. Πάντα σε ότι κάνεις, αν είσαι έξυπνος άνθρωπος, είσαι σε θέση να εκτιμάς τα θετικά και τα αρνητικά. Τα θετικά τα "ευελπιστείς", τα αρνητικά τα φοβάσαι. Όλοι φοβόμαστε και παραπάνω από όσο έχεις το θάρρος να ομολογήσεις. Μην φοβάσαι να φοβάσαι. Είναι φυσιολογικό και σε φυλάει από πολλά στραβά. Ο φόβος όμως, είναι ένα συναίσθημα και όπως πολλά συναισθήματα δεν μπορούμε να ελέγξουμε την ένταση του πάντα, ούτε να τον εκλογικεύσουμε πλήρως. Το να μένεις αδρανής είναι μια απόφαση λοιπόν που την βασίζεις σε ένα συναίσθημα αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα (χαρά, επιθυμία, ολοκλήρωση, έρωτα κλπ) και τα γεγονότα που ίσως να σε βοηθούσανε να κρίνεις μια κατάσταση αλλιώς. Γιατί δεν το δέχεσαι απλά πως έτσι είναι, θα φοβάσαι. Μαγκιά σου! Απλά φοβάσαι :-) δεν έκανες έγκλημα! πώς θα καταστρώσεις έναν τρόπο να αναλύεις μια κατάσταση πιο σφαιρικά, ώστε να δώσεις απαντήσεις στους φόβους σου; ίσως έτσι να δεις να υποχωρούνε μερικοί. Φοβάμαι και τα θρίλερ αλλά και τις αράχνες, τον έρωτα, το ύψος, τα ζωύφια που κάνουν μπζζζζζζ αλύπητα, την μάνα μου μόλις έρχεται για επίσκεψη και δεν έχω σιδερώσει, (μπορώ να κάνω κατάλογο μεγαλύτερο από αυτόν του ΙΚΕΑ).... :-)